Cömertlikten istifleyen cimriler olduğu
gibi bizler de cimrilikten harcayan müsriflerizdir ve hayatımızı bir insandan ziyade onun kendine bağlamayı başardığı saatlerimize, günlerimize ve diğer şeylere feda ederiz ki bunların yanında henüz yaşanmamış ömür, nispeten müstakbel yaşam bize daha da uzak, daha ilgisiz
görünür; onun kadar içten, onun kadar bize ait değildir sanki...
İstemiyorum
Kimseyi kırmak istemiyorum…
Kimsenin hiçbir şeyi olmak da…
Varoluşum yüklediği yüksek duygusallığın beni mahvetmesin de…
İsteyemiyorum…
Yankılanıyor kulaklarımda
“Belki de kocaman bir hiçim “
Benliğine saygı duymayı öğren diyor psikolog yazarlar…
Peki ya bu bir seçim olamıyorsa…
Üç nokta dışında kendimi ifade edecek noktalama bile bulamıyorken…
Bitmemiş başlamamış tamamlanmamış yaşanmamış her şey gibi
Zamanın esir aldığı kör ettiği zihnimin aynasıyım ben
Ayrılığın en kötü tarafı şahidini kaybetmek sanırım. Birileri bilmeyince bazı şeyler hiç yaşanmamış gibi oluyor çünkü. O yüzden izninle biraz anlatmak istiyorum Osman.
Sayfa 45 - Yuvarlanıp gidiyorum OsmanKitabı okuyor
“Yaşanabilecekken yaşanmamış tüm aşkların sıkıntısını bir Gordion düğümü gibi hissettim gırtlağımda.”
Sayfa 49 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yaşanmamış zamanlar buzun ötesindeki topraklar gibi. Nasıl bir şey olacağını tahmin edebiliriz ama asla emin olamayız. Tek bildiğimiz içinde olduğumuz andır.
Sayfa 293 - Domingo YayıneviKitabı okudu
Neden içer insan?
Ama insan böyle dedi sonra.İnsan yeryüzü kadar ağır bir yükü bir kadehin başında sırtından indirebiliyordu, hiçbir şey olmamış, o korkunç an hiç yaşanmamış gibi zamanın kuyruğuna takılıp gidebiliyordu.Tamam eksiliyordu, tükenmekle arasında bir adım kalıyordu ama devam edebiliyordu.
Can YayınlarıKitabı okuyor
