Hepimizin bildiği gibi, çoktan mahvolmamış ve bozulmamış tek bir hayat yaşanmamış, çoktan tahrip ve imha edilmemiş tek bir varoluş gerçekleşmemiştir.
Sayfa 54Kitabı okuyor
Aşk henüz balçıkla kan arasındaydı:Ben saçlarını örüyordum bir ıssız gezegende,
Daha yaşanmamış geceleri hayâl ediyordum,
Bir yılkı atı gibi başıboş sıcaklığını
Tutup geleceğe ben yediyordum.Aşk henüz bedenle can arasındaydı:Tâ gözlerinin içine bakıyordum bir ıssız gezegende,
Yıldızları koyuyordum yerliyerine…
Acıyı öğreniyordum, o muhteşem acıyı…
Nefesimle çizgiler çiziyordum ellerine…Aşk henüz mekânla zaman arasındaydı:Göç arzuları mı ne kımıldıyordu içimizde?
Kolların boynumdaydı, yüzün yüzüme değiyordu,
Bir yasak ağacın gölgesindeydik ikimiz;
Olgun şiirler dalları yere eğiyordu…Aşk henüz toprakla duman arasındaydı:Dokuz renkli kehkeşanlar dolaşıyordu çevremizde,
Ben süt-beyaz teninden ay ışığını süzüyordum.
Kalem yoktu, kâğıt yoktu, harf yoktu,
Kirpik uçlarımla alnına bir şeyler yazıyordum.Aşk henüz gurubla tan arasındaydı:Bir ıssız gezegende fısıldaşıyorduk ikimiz,
Sözün lezzetini tadıyorduk bir mercan kadehten,
Deli yağmurlar dolduruyordu derin çukurları,
Henüz denizler yoktu ben seni severken…
İyi, güzel, yararlı, mükemmel yaratıklar olduğumuzu duymak hoşumuza gidiyordu. Caniliğimize,acımasızlığımıza, bencilliğimize, dar kafalılığımıza, ölümseverliğimize kimse işaret etmiyordu. Sanki bu kadar katliam olmamış, savaşlar, vahşetler yaşanmamış gibi, ne kadar yüce yaratıklar olduğumuz yalanı tekrarlanıp duruyordu.
Dün ve bugün teoriyi, bugün ve yarın pratiği hazırlarlar. Yaşanmamış bir olayın kuramı kurulamayacağı gibi, kuramı kurulmamış bir olay pratiğe temel oluşturamaz.
Sermet Matbaası 1981 Sayfa: 6
BEKÇİSİ yap beni sonsuz bozkırlarının, anlayayım orda taşların dilinden,
gözlerim gezinsin tüm genişliğince denizlerindeki kimsesizliğinde;
birlikte akayım nehirlerinle
her iki kıyısındaki haykırışlardan
sızan seslere dek gecenin içine.
Gönder beni bomboş ülkelerine
bir uçtan bir uca rüzgarlar esen,
büyük manastırdan olan, bir giysi gibi yaşanmamış hayatları koruyan.
Katılmak istiyorum orada hacılara,
onların sesleri ve görüntüsünden
en ufak bir biçimde sapmadan,
kör bir yaşlı adamın arkasından
yürümek istiyorum kimsenin bilmediği bir yolda.
pdfKitabı okudu
Avustralya, Byron Körfezi, şimdi
Farklı şekillerde yaşlanıyor olmamızın bir önemi yok. Zamanın kanunlarına direnemiyor olmak bir şey ifade etmiyor. Yaşanmamış zamanlar buzun ötesindeki topraklar gibi. Nasıl bir şey olacağını tahmin edebiliriz ama asla emin olamayız. Tek bildiğimiz içinde olduğumuz andır.
Sayfa 293 - Domingo, Tom HazardKitabı okudu
Ayrılığın en kötü tarafı şahidini kaybetmek sanırım. Birileri bilmeyince, bazı şeyler hiç yaşanmamış gibi oluyor çünkü.
Toprağı titreterek ilerliyoruz. Geçtiğimiz yerler savruluyor sanki, yanımız-yöremiz nal kıvılcımı. Bu kere de bir doru at edindim. Dorunun uğuruna inanırım. Beni yanıltmamıştır. Zamanın, atımın ayaklarının altından nasıl aktığını görüyorum, bir köprüden aşağıya baktığımda coşkun sular nasıl akarsa öyle görüyorum atımın nallan
Sayfa 123
Ayrılığın en kötü tarafı şahidini kaybetmek sanırım.Birileri bilmeyince bazı şeyler hiç yaşanmamış gibi oluyor çünkü.
Hepimizin bildiği gibi, çoktan mahvolmamış ve bozulmamış tek bir hayat yaşanmamış, çoktan tahrip ve imha edilmemiş tek bir varoluş gerçekleşmemiştir. Yeni insanın ebeveynleri yoktur, sadece yeni insanı dünyaya getiren suçlular vardır:...Bu suçu işlerken de dünyadaki tüm hükümetlerin desteğini alırlar, zira aydınlanmış ve dolayısıyla gerçekten 'çağcıl insanlar' haliyle bu hükümetlerin işine yaramayacaktır
Sayfa 54
Benjamin Button’ın Tuhaf HikâyesiF. Scott Fitzgerald · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202121,4bin okunma
Seni yaşanmamış bir çocukluk gibi sevdim...
Sayfa 414
“Şu ana dek yaşanmamış kalanı yaşamak zorunda olmamak için kendinden kaçar gibisin. Oysa kendinden kaçamazsın. O hep seninle ve tamamlanmak istiyor. Bu isteğe karşı kör ve sağır taklidi yaparsan kendi kendine kör ve sağırmış gibi yapmış olursun. Bu şekilde yüreğin bilgisine hiçbir zaman ulaşamayacaksın.”
