"Artık sana, bir yabancıya yazar gibi yazamıyorum."
Sayfa 73 - Franz KafkaKitabı okuyor
Ama yazamıyorum işte. Ne İsa gibi duygu peygamberiyim,
ne de fikirlerine çok inandığım cağdaş bir düşünür kadar akıllıym.
Ben, ben'im sadece; anlamazlığın, sıkıntının çağdaş bir yüküyüm
sanki. Tuhaftır, kendi yarattığım bu yükü bile kaldıramıyorum
kimi zaman. Ve işte o zaman ki, bütün çılgınlıklar beni buluyor;
nefretler, anlamsız yalnızlıklar, alkoller...
Ellerim titriyor böyle. Uykusuzluğun, iğrenç gecelerin elleri
bunlar. Harfler, kelimeler bile sevmiyor ellerimi -Ben bu elleri şimdi ne yapsam?
Sayfa 43Kitabı okudu
yazamıyorum. kafamdaki binlerce düşüncelerden birini yakalayıp, terbiye edip cümlelere hayat veremiyorum
Sayfa 54
Yazmak, yazabilmek gerek
Yazmıyorum, yazamıyorum bugünlerde
Yazmak zor ve zahmetli geliyor
Ne yazdıklarımdan hoşlanıyorum ne senden
Ne sen varsın artık ne de yazarlığım
Ne eski günler kaldı ne de şimdi
Geleceğime bakıyorum ve düşünüyorum
Öleceğimi düşünüyorum ve ölüyorum
Seni düşünüyorum ve yaşıyorum yeniden
Sen kimsin sahi, ben kimim mesela
Ben her kimsem neden sana yazıyorum
Sen her kimsen nedir sendeki bu güzellik
Ben kimim ki senin güzelliğine yazıyorum
Artık ne sendeki güzelliği görüyorum ne seni
Sahi ben sende ne bulmuşum da yazmışım
Sen bende ne bulamadın da gittin uzaklara
Ya ben sensem ve kendime yazmışsam böyle
Ya senin üzerinden bir oyun çevirmişsem kim bilir
Seni severken kendimi sevmişsem ben
Bugünlerde kendimi sevmeme sebebim belli
Soğudum kendimden tümüyle, bütünüyle
Öldüm öleceğim bu gidişle, sonra bildiğin gibi zaten...
Hayır , güçlü değilim , yazamıyorum ve hiçbir şey yapamıyorum .
Sayfa 209
Hissediyorum, ama yazamıyorum. Kuyu içimde, ama kelimelerim yetmiyor.
Harika bir börek yaptım onu yiyorum ben, alıntı yazamıyorum.
“Bu dünyanın itiş kakışı içinde bizi, sadece bizi ilgilendiren şeylerden başka hiçbir şey yazamıyorum nedense sana artık. ”
Sayfa 127Kitabı okuyor
