Bir gece çöle dolaşmaya çıktım. Baktım ki, Hallac bana doğru geliyor. Yaklaşınca, selam verdim. Bana, '' Burada bir aç köpek var. Bana kızartılmış bir kuzu ve iki pide al getir; burada bekliyorum,'' dedi. Gittim, bir şeyler aldım getirdim. O, köpeği, kendi ayağına bağladı ve kuzu ile pideleri önüne koydu. Et ve pideyi yedikten sonra, köpeği serbest bıraktı. Köpek gittikten sonra bana döndü ve şöyle konuştu: ''Günlerdir nefsimin benden istediği buydu. Ben hep direndim; ancak bu gece nefsimin istediklerini bulmak üzere dışarı çıktım. Ancak Ulu Allah beni onun üzerinde muzaffer kıldı.'' Sonra cezbe halinde okumaya başladı:
Ben şimdi Allah'ın dini için kafir oldum
Kâfirlik bana farz, lakin müminlere haram
Sonra bana, ''Geri dön ve git, arkamdan gelme; yoksa zarar görürsün,'' dedi(Hallaç köpeği nefsine benzetmiştir öyle anladım )
Hallac'ın mertebesi ona has bir mertebedir. Allah aşkından yanıp tutuşan bir sufinin geldiği cezbe halini bugünkü akıllarımız nasıl görür bilemiyorum ama o çok yüce bir dostla konuşmanın sarhoşluğu içindeydi ve dostunu hiçbir şeye tercih etmedi.
