Barış Bıçakçı dan okuduğum üçüncü kitaptı bu.
Bizim büyük çaresizliğimiz ve Veciz Sözler beni tatmin etmişti doğrusu.
Anlatımı sade, kurgu ve dil kullanımı başarılı gelmişti.
Bu romanda da aynı üslup ve kalite devam etmiş.
Roman çok karışık başladı doğrusu.
Bilinç akışı gibi birbirine atlayan konular, yeni karakterler farklı mekanlar.
Konular arası geçiş çok güzeldi.
Bağlantılı geçişler okumayı çok zevkli hale getiriyordu doğrusu.
Anlamakta zorlandım ilk başlarda.
Sonradan kahramanları tanımaya hikayelerine girmeye başladım.
O andan itibaren de okumak zevk verdi, klişe tabir ile aktı gitti roman :)
Ancak okuması zor değil desem yalan olur.
Okuduğum diğer romanlarına göre daha zorlayıcı idi ancak bu roman en azından benim okuduğum diğer 2 romanına göre daha bir roman.
Usta elinden çıkmış gibi yazılmış bir roman.
Finali , roman sonunda konu bağlamaları beni etkiledi.
Yine de ilk kez Barış Bıçakçı okunacaksa bu roman olmalı mı o kadarını bilmiyorum.
Ama her durumda güzel ve başarılı bir roman olmuş.
Edebi olarak ve üslup olarak doyurucu ve tatmin ediyor okuyucuyu
