Hüseyin Nihal Atsız Sözleri ve Alıntıları
Hüseyin Nihal Atsız sözleri ve alıntılarını, Hüseyin Nihal Atsız kitap alıntılarını, Hüseyin Nihal Atsız en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Pervane olan kendini gizler mi alevden;
Sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuştu...
ötükEn
Bi daha görüşürsek arada kırgınlık olur diye korkuyorum . ALLAHA ısmarladık!
İşte tam bir edebiyatçıya yaraşan poz! Yahu, şu güzel tabiatı seyretmek, hiç değilse seyreder görünmek dururken insan gözlerini ziyan etmek pahasına kitap mı okur?
Sayfa 8Kitabı okudu
Ey gözleri hançer gibi keskin dişi kaplan!
İster bana aşkın bütün âlâmını çektir.
İster beni öldürmek için sineme saplan.
Ölsem bile aşkım seni takip edecektir.
Sayfa 51Kitabı okudu
Ölümün, erken veya geç, değişmez bir kader olduğunu içinden tekrarladı.
Ya şu İsmet İnönü' nün milli kahraman ilan edilip, Anıtkabir'e gömülmesi? Acaba Türkiye bir deliler ülkesi mi oldu ne dersiniz?
Yolların sonuydu işte ve bu;
Yollar nereye götürecekse oraya gidecekti.
Sayfa 239 - Ötüken Neşriyat - 79. BasımKitabı okudu
Milli Şuur Uyanıklığı...
Bir millet, ordusunu kaybedebilir. Bağımsızlığını da kaybedebilir. Fakat, dilini sakladıkça, o millet yaşıyor demektir. Dilini kaybeden bir millet ölmüş sayılır. Buna rağmen bir millet, dilini zorlayıcı sebeplerle kaybettiği halde, milli şuuruna sahipse, o millet kendisine zorla kabul ettirilen yabancı dile rağmen, gerçek kişiliğini bilir ve günün birinde bu millî şuur sayesinde, öz dilini yeniden öğrenerek gerçek benliğine döner. Bunun en güzel örneği Lehistan Türkleridir. Türkçe’yi yüzyıllardan beri unutup Lehçe konuştukları halde Türklüklerini unutmamışlardır ve günün birinde Türkçe konuşacaklardır
Sayfa 69 - Ötüken yayınlarıKitabı okudu
-Bana o kadar güvenmeyin.
-Neden?
-İnsanlar güvenilmeye layık değildir.
Sayfa 98Kitabı okudu
'Ağla da dertlerin erisin.'
Zaten ölüm korkulacak bir nesne değildi ki...
İnsanlar daima bir şeye hasret kalacaktır.
Bize peygamber sabrı lazım.
Cefakeş bir derviş gibi her şeye katlanıyordu.
Sayfa 51 - Ötüken Neşriyat / PdfKitabı okudu
Güneş görmüş kar gibi eriyorlardı.
Sayfa 535 - Baysan Yayınevi - PdfKitabı okudu
