İçimizdeki düşünceler her zaman dışa vurduğumuz gibi midir?Belki ruhumuz da kimsenin ısınmak için yanına yaklaşmadığı büyük bir ateş var. Gelip geçenler sadece bacadan süzülen dumanı görüyorlar ve yollarına devam ediyorlar. Ne yapılmalı? Ruhunda o ateşi taşıyan insan sabırla birisinin gelip ısınmak için Ateşin başına çökmesini beklemeli?