Hakkında
11 Deymah 1303/1 Ocak 1925 tarihinde İran’ın Kirmanşah şehrinde doğdu. Annesi babası İsfahanlıdır. Meşrutiyet İnkılabı (1906) sırasında İsfahan’dan Kirmanşah’a gelip yerleşmiştir. Nispeten fakir bir ailede dünyaya gelen Efgânî ilk ve orta öğrenimini Kirmanşah’ta geçirmiş, tahsilini sürdürmek için Tahran’a gelmiştir. Annesi oğlunun okuma sevdasını bildiği için Tahran’a gideceği sırada bütün altınlarını bozdurup oğluna vermiştir. Tıp eğitimi almak isteyen Efgânî yaşayacak mekânının bulunmaması dolayısıyla harp okuluna girmek zorunda kalmıştır. Bunun ardından Amerikan bursunu kazanmış, bu ülkede öğrenim gördüğü yıllarda Tûde Partisi’nin askeri kanat subayı olarak görev almıştır. 1333/1955 yılında Amerika’dan döndüğünde tutuklanarak Kasr zindanına gönderilmiştir. Yazar Şovher-i Âhû Hanum adlı romanını 1333-1338/1955-1960 yılları arasında burada yazmıştır. Diğer subaylarla birlikte idama mahkûm olmuş, daha sonra cezası müebbet hapse çevrilmiştir. Şah, yerinin sağlamlaştığına ve Tûde Partisi’nin ve benzerlerinin işinin bittiğine kanaat getirince aralarında Efgânî’nin de bulunduğu bazı subayları affetmiştir.
Ali Muhammed-i Efgânî 1979 yılından beri Amerika Birleşik Devletleri’nde yaşamakta, eserlerini İngilizce yazmaktadır. Bu romandan başka diğer eserleri: Şâdkâmân-i Derre-yi Karasu (Karasu Deresinin Mutluları, 1345/1967), Sîndoht, Şalgam Mîve-yi Bihişte (Şalgam Cennet Meyvesi), Bâftehâ-yi Renc (Azap Dokuları, 1361/1983. Bu eser 1375/1997 yılında hem TV dizisi hem sinema filmi olarak çekilmiş, ancak gösterime girmemiştir), Bûtezâr (Çalılık), Mahkûm be i’dâm (İdam Mahkûmu), Doktur Bektaş (Doktor Bektaş), Hemseferhâ (Yoldaşlar), Dohter-i Dâyî Pervîn (Dayıkızı Pervin), Sûfi-yi Sahne (Sahne Sofusu), Dozd-i Kengâver (Kengâver Hırsızı), Dunyâ-yi pederân ve donyâ-yi ferzendân (Babalar Dünyası, Çocuklar Dünyası), Hodâ Hafiz Dohterem (Elveda Kızım).
Unvan:
Yazar
Doğum:
Kirmanşah, İran, 1 Ocak 1925
Okurlar
1 okur beğendi.
39 okur okudu.
75 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Aşk aldatıcı bir emziktir, doyurmaz.
İnsanın tabiatında vardır; sürekli ruh işkenceleri hariç, en büyük acılara, dağlamalara, mahrumiyetlere direnir.
On iki yaşında bir kız çocuğuyken beni elimde taşbebeğim, dayımla koca evine gönderdiler...
Sayfa 31 - AYRINTI YAYINLARI
Hurafe falan fistan...
Altını ıslatan çocuğun bahanesi, karpuz suyu. Bunlar hep bahane. Akıl körlüğü alameti. Ölçüsü de yok.
Duyduklarınız sırf ahmaklık belirtisi...
Sayfa 13 - AYRINTI YAYINLARI
İnsan yaratılışı gereği asla umutsuz yaşayamaz; bu umut saçma ve gerçekdışı olsa da.
Sayfa 347
İletiler
Yorumlar ve İncelemeler
