Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Cormac McCarthy
Cormac McCarthy Yorumları ve İncelemeleri
Cormac McCarthy yorumları ve incelemelerini, Cormac McCarthy kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Cormac McCarthy puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yol, kıyamet sonrası bir şekilde hayatta kalabilmiş bir baba ve oğlunun yiyecek bulabilmek ve daha sıcak bir iklim için güneye yolculuğunun hikayesi. Tamamen sisli ve puslu bir havada, bir bilinmezlikten başka bir bilinmezliğe doğru yapılan bu yolculuk hikayesinde yazar, toplumdan soyutlanmış insanı sınıyor sanki; kendisiyle baş başa kalmış insanın içindeki iyi-kötü çatışmasını, doğruluğa ya da birtakım değerlere inanmakla inanmamak arasında bocalamasını ve hayatta kalabilmek için bu değerlerle kötülük ikileminde kötülüğü seçmenin gerekliliğini irdeliyor. Atmosferi çok güçlü bir roman Yol; okurken sahneler aynı anda gözünüzün önünden film kareleri gibi geçiyor. Başta çok sevdiğim Mad Max olmak üzere izlediğim postapokalitik fikmlerin çoğunu anımsadım kitap boyunca. Cormac McCarthy, o postapokaliptik atmosferi üslubuna da o kadar güzel yansıtmış ki kısa, yalın ve karanlık cümleler size karakterlerle berabermişsiniz, aynı havayı soluyormuşsunuz hissini veriyor. Çok beğendim. Yazardan maalesef henüz Türkçeye çevrilmemiş Blood Meridian ve Tanrı’nın Bir Kulu romanlarını da yakın zamanda okumak istiyorum.
pekâlâ, çocuklar, yazı mı, tura mı?
ihtiyarlara yer yok. hm, açıkçası nasıl başlayacağımı bilmiyorum. inceleme yazmayı düşünmüyordum, çünkü kitabı okumadan önce filmi izlemiştim ve film hakkındaki düşüncelerimi ileti olarak paylaşmıştım. film hakkındaki düşüncelerimi de tekrar paylaşırım bunun altına.
her neyse, kitaptan bahsetmem gerektirse, genel olarak ele alındığında 3 ana
Yiyecek lezzetli yemekleriniz, içecek temiz suyunuz, giyebileceğiniz sağlam kıyafetiniz varken ve sevdikleriniz de yanınızdayken en ufak eksiğiniz için şikayet etmek çok kolay değil mi? Ya da bunların varlığında gerçek anlamda insan olduğunuzu iddia etmek?
Peki hepsini kaybettiğinizde... Ne için şikayet edebilirsiniz ya da ne kadar insan
Selam️ Cormac McCarthy “İhtiyarlara Yer Yok”. Pulitzer ödüllü yazarın, modern Amerikan edebiyatına, gotik vestern bir zemin üzerinden; Teksas Meksika hattı, suç trafiğini inşa edişi; eserin türünü “Suç/Gerilim” diye künyesine geçirse de, kendi cephemde ağır bir dram okudum. Şiddet derecesinin yüksekliği, gerçekleşen suç/ların -ansızınlığı-
#yol kıyamet sonrası bilimkurgu (post-apokaliptik) türünün başarılı örneklerinden.
Yanıp kül olmuş bir dünya ve hayatta kalmaya çalışan insanlar. Bir baba ve oğlunun kuzeyden güneye ilerlemesi sürecinde yaşadıkları üzerinden anlatılıyor. Olay akışı yoğun değil ki zaten insanlık yok olmuş sadece durum belirlemesi benim ki eleştiri değil. Daha çok atmosfer ve karakterlerin duygu durumlarını yansıtan bir kitap. Sona gelen bir dünyada hala umudun olması ilgimi çeken bir detaydı. Yazarın anlatımı ve özgün üslubu da atmosferi başarılı bir şekilde yansıtmış bu nedenle okurken biraz karamsar bir ruh haliyle kitaptan uzaklaşmak da olası:)
Filmi de var, izlemedim.
.
.
Çeviri #sevinokyay
Okuduğum en karanlık McCarthy romanı olabilir. Kitap hem yazarın dili nedeniyle hem hikayenin ilgi çekiciliği hem de kısa olması nedeniyle bir solukta okunuyor.
Kitabı okurken bunun filmi yapılmalı diye düşündüm ama zaten yapmışlar. :) ( Child of God (2013))
... Cormac McCarthy'nin okuduğum ilk kitabı ve ilginç bir kitaptı doğrusu. Triller/Crime fermentasiyası)) Zaten No Country for Old Men ' i izlemeyen kalmamıştır diye düşünüyorum... То есть книга была шикарный
Lester Ballard (sanırım yazar aslında 'bastard' demek istemiş) çocukken annesi kaçmış, babası intihar etmiştir. Babasının intihar etmesi onu geri dönülmez bir şekilde etkilemiş ve onu tanıyanlar bir daha düzelmediğini ifade ediyorlar.
Çocukluktan zorbalığa başlayan, keyfi için diğer çocuklara, hayvanlara zarar veren ve bu şekilde büyüyen Ballard'ın babadan kalma evi ipotek edilip eve el konulunca Ballard serserilik yapmaya artık evsiz olarak devam edecektir. Cinayet işlemek, tecavüz etmek, zor kullanmak onun için yaşam tarzı olmuş.
Bol küfürlerin bulunduğu, nekrofili içeren, vicdanlara sığmayacak cinayetler içeren bir kitap. Yeraltı edebiyatı örneklerinden bir kitap "Tanrı'nın Bir Kulu." Bence "Şeytanın Bir Kulu." Fakat yazar bu ismi vererek ve yukarıda yaptığım alıntı ile insanoğlunun içinde bulunan kötülüğün ilk insandan günümüze devam ettiğini vurgulamak istediğini ve bu kötülüğün, vahşetin ne kadar ileri gidebileceğini yansıtmak istediğini düşünüyorum. Çok edebi bir dili yok kitabın, açıkçası ben pek tavsiye etmeyeceğim fakat yeraltı edebiyatı sevenler şans verebilir.
Modern Amerikan edebiyatından Pulitzer, National Book, National Book Critics Circle ve Mac Arthur Fellowship gibi ödüllerin sahibi yazarımız Mccarthy daha kitabın ilk sayfalarında ellerinizden tutuyor ve tüm kurguda size rehberlik ediyor. Yalın ifadelerle de ne kadar güçlü bir anlatım sunulabileceğinin en iyi örneğini iliklerinize kadar hissediyorsunuz. Bir çok yazar ağır, ağdalı, süslü ve betimlemelerle başarıya ulaşabileceğine inanır, oysa işte edebiyat başka bir sihir. Sizde yetenek varsa vardır, okuyucuyu sürüklersiniz.
”Geçenlerde gazetede okudum ve birkaç öğretmen otuzlu yıllarda ülke çapında birçok okula dağıtılan bir anket bulmuş. Ülkenin değişik yerlerinden gönderilip cevaplandırılmış ve doldurulmuş anket formları. Karşılaştıkları en büyük sorunlar diye sınıfta konuşmak ve koridorlarda koşmak gibi şeyler yazmışlar. Çiklet çiğneme. Ev ödevlerinde kopya. Bu tür şeyler. Doldurulmamış anket formlarından birini çoğaltıp yine aynı okullara göndermişler. Kırk yıl sonra. Cevaplar gelmiş. Tecavüz, kundakçılık, cinayet. Uyuşturucu, intihar. Bunu çok düşündüm. Çoğu zaman dünyanın gidişatı falan kötü dediğimde insanlar gülümseyip yaşlandığımı söylüyor. Yaşlanma göstergesiymiş. Ama bana sorarsan insanların ırzına geçip öldürmekle çiklet çiğnemek arasındaki farkı görmeyen bir insan benden çok daha kötü durumdadır.”
İhtiyarlara Yer Yok, Coen kardeşler tarafından 2007 yılında 4 dalda Oscar alan bir sinema yapıtına dönüştürülmüş. Henüz filmi izlemedim ama o upuzun listeme ekledim bile.
İlk kez okudum seni yazar iyi ki okudum okumaya devam edeceğimi belirtmek isterim.
Çünkü o edebi hazzı her kelimende ve cümlelerinde almak muazzamdı.
Amerika edebiyatının ödüllü bir yol hikayesiydi okuduğum.Eserin adıyla birebir uyum sağlayan bu hikaye postapokaliptik türüyle yazılmış ve harika benzetmelere yer vermiş yazar.Çok sevdim.
Satırlar arasında gezerken,baba ve oğlanla beraber yolculuklarına katılmış olmak onları yaşadıkları sıkıntılara engellere ortak olmak çok keyifliydi bir o kadarda üzücüydü.
Kıyametten sonra ayakta kalma mücadelesinin en dip noktasını onlarla yaşadım.Açta kaldım,hasta da oldum çünkü empati kurdum karakterlerle.
Bu durumu her eserde yaşayamıyorum malesef.Bu durumu bana yaşatan ve hissettiren kelimelerin gücü, tasvirler,benzetmeler anlatımın duru ve akıcı olması büyük etken.
Hikayede iyi insanların ve kötü insanların yaptıklarını yapacaklarını,nasıl davranılması gerektiğini,bir insanın ne kadar kötü olabileceğini yaşamakta çok etkileyiciydi.
Çocuk! Merhametini sevdim.O kadar kötülüğün içinde ayakta kalma mücadelesi verirken bile o merhametin ve vicdanın içimi sızlattı.Babaya rağmen.
Tavsiyemdir dostlar.
Sevgiyle Kalın.
CORMAC McCARTHY || YOL
Kitap; 2007 Pulitzer (Columbia Üniversitesi tarafından gazetecilik, edebiyat, müzik gibi alanlarda verilen saygın ödül) Kurgu ödülünü kazanmıştır.
Kitabımız bir baba ve oğlunun kıyamet sonrası yanıp kül olmuş Amerika topraklarında sonu asla gelmeyecekmiş gibi görünen yolculuğunu anlatıyor.
Kitap olayların tam ortasında başlıyor. İlk başta anlamakta biraz zorlansam da kitap ilerledikçe ve yazarın sağlam anlatımıyla bu karışıklik ortadan kalkti. Yazarın tarzı alışık olduğumuz tarzın biraz dışında. Cümleleri çok keskin ve net bir şekilde bitiyor. Konu itibariyle kitabın tamamında depresif, karamsar bir ortam var. Bununla beraber yazarın betimlemeleri, dili o kadar iyi ki; yolculuğu yapanın kendiniz olduğunu düşünebilirsiniz.
Kitap aynı zamanda içsel çatışmaları, soyutlasmalari, iyi-kötü, doğru-yanlış bocalamasini da anlatıyor. Karanlık atmosferin karakterlerle bütünleşmesiyle birlikte umutsuzluğun getirdiği bir azim mücadelesi de var.
Dram... Macera... Korku... Gerilim... Tam olarak bu kitabı nasıl ifade edeceğimi bilmiyorum. Ancak bana yoğunlukla geçen duygu dramdi. Dram türü okuyucusu olmadığım halde beni aşırı etkiledi.
Yol... Şefkatin yok olmadan sürdüğü yolculuk. Zordun, yorucuydun ama çok güzeldin.
Kitap aynı zamanda sinemaya da uyarlanmis. Filmin adı The Road. Vaktiniz olduğunda izlemenizi tavsiye ederim.
Okumanızı öneriyorum.
-bir sahil yürüyüşü.Güneşi batırmış,dalga sesleriyle kalmışsınız.
İşte böyle duru bir yazım.
Bu kadar hafif sayfalar.
Peki,bu cümleler ne anlatıyor?
.
Nekrofili.Ensest. Seks.Şiddet.Cinayet. Ölüm. Kalım.Hayat.Küfür.Kaçış.Korku.Zevk. Irkçılık.
.
Geçenlerde"neden her kitaba aynı anda yetişemiyorum"isyanında bulunmuştum. Bunun bir sebebi
Bir toplum düşmanı yaratmak için çok fazla şeye ihtiyacınız yok. Bunun için birini dışlayarak yola çıkmanız yeterli. Gerisi kendiliğinden, çorap söküğü gibi gelecektir.
Lester Ballard. Toplum dışına itilmiş, evi ve arazisi mezatçılar tarafından ele geçirilmiş ve yeni sahiplerine teslim edildikten sonra sadece tüfeğine sarılarak dağlara çıkmış bir