Umursamalıyım ama umursamıyorum. Yaşanan dram benim için daha önce izlediğim bir dizi gibi. Aniden döndüğümde duvarları göremiyorum. Uzakta canlı, parlak bir ışık fark ediyorum ve ışık beni çağırıyor, içimi ısıtıyor.
Ama bu bangır bangır bağıran kendini koruma çığlıklarının arasındaki incecik bir sesten başka bir şey değildi. Yaşadıklarından aldığı en önemli ders, aşkın sonsuza dek sürüp gitmediğiydi. Kalbi kırık ve zayıf olmaktansa yalnız ve güçlü olmak daha iyiydi.