Oxuyun, oxutdurun!
Əgər bu başlığı yazmışamsa deməli kitabı çox bəyənmişəm deməkdir.Uzun amma bir o qədər də axıcı olan “Qılınc və qələm” əsəri ilə qarşınızdayam.Əsəri oxuyanda heç düzü nə haqqında olduğu ilə maraqlanmamışdım. Kitabda olan hadisələr Atabəylər nəslinin Azərbaycan torpaqlarında hakimiyyətdə olduğu dövrdə keçir. Kitabın əvvəlində İlyas adlı şairi sonrakı səhifələrdə Nizami deyə səsləməyə başladıqlarını görəndən sonra kitabın adında olan “qələm” sözünün mənasını başa düşdüm. Qələm məhşur şair Nizami Gəncəvi idi. Bəli Nizami Gəncəvi Atabəylər dövlətinin dövründə yazıb-yaratmış,əsərlərinin bir çoxunu Atabəy hökmdarlarına ithaf etmişdir.
Qılınc isə Fəxrəddin adlı sərkərdədir. Nizami real obraz olsa da, Fəxrəddin xəyali obrazdır. Fəxrəddinin qılıncı nə qədər kəskin olsa da, o hər zaman Nizami ilə məsləhətləşir onun qələminin gücündən dəstək alır.
Kitabda o dövrdə xalqın düşüncəsi, hökmdarların hakimiyyət mübarizəsi, ailə bağları,qadınlara, şeirə, incəsənətə olan münasibətə hər bir detallığı ilə elə toxunulub ki bir anlıq 1136-1225 ci illərə səyahət edib qayıdırsan sanki. Əsərdəki hadisələr öz aktuallığını hələ də qoruyur. Tarixlər dəyişə, hökmdarlar əvəzlənə bilər. Amma xalq və milli şüur heç zaman dəyişmir.
Və sonda “Qələm”nə qədər kəskin olarsa, “Qılınc”a ehtiyacda bir o qədər az olar…
