Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Nermin Yıldırım
En Beğenilen Nermin Yıldırım Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Nermin Yıldırım sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Nermin Yıldırım kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bavula Sığmayan
Merhaba, yeni bir kitap yorumuyla geldim. Ben genelde kitapların arka kapak yazısını okumadan başlarım kitaplara her şeyi okurken keşfedip öğrenmek isterim bu çoğu zaman iyi olsa da bazen hüsrana uğratabiliyor. Bu kitabı da ismi dikkatimi çektiği için eklemiştim sepete roman sanıyordum Nermin Yıldırım roman yazarıydı çünkü? Ama yanılmışım kitap hikayelerden oluşuyormuş bu beni biraz hayal kırıklığına uğrattı ama yine de okumayı kalemini sevdiğim bir yazar olduğu için devam ettim. Hikâyeleri biraz alıştığımız Nermin Yıldırım tarzından farklıydı bazı hikâyeleri beni gerçekten çok etkiledi bazıları ise itiraf ediyim hiçbir anlam ifade etmedi biraz yarım bırakılmış gibiydi. Babam Beni Aldatıyor, Çıt, Bir Mahizer Zamanı, Bavula Sığmayan, İsmet'in İsmi, Dünya Güzel Yer, Sahibinden Satılık beğenip etkilendiğim hikayeler oldu. Aslında şöyle bir bakınca birçok hikayeyi de beğenmişim ama insanız ya işte tamamı da bize hitap etsin tamamı da çok anlamlı güzel olsun istiyoruz. Özetle hikaye kitaplarından hoşlanıyorsanız bu kitaba da bir şans vermenizi tavsiye ederim.
Hayatı Sorgulatan Benim İçin Yeri Olan Bir Kitap....
Nermin Yıldırım la tanışma kitabım oldu Dokunmadan. İyi ki de bu kitapla tanışmışım bence yazarın kalemiyle. Yazarın diğer kitaplarını da okuyacağım.
Konusu=
Adalet sevgisiz eksik büyümüş bir çocukluk geçirmiş.29 yaşında ölümcül bir hastalığa yakalanınca ilk olarak işlediği günahını bulup, onu telafi etmek için yollara çıkıyor. Hayatla ilgili yaptığı sorgulamalar, Adalet in yaşadıklarıyla birlikte toplumsal olaylara da değinilmesi çok güzeldi. Adalet in bu yolculukta kendini keşfetmesi daha önce yaşadıkları karşısında sessiz kalmalarını okurken bir yerde artık yaşanılan bir olayda sesini çıkarması çok güzel bir detaydı.Yazarın dilini kalemini çok sevdim. Herkese tavsiye edebileceğim bir kitap oldu. Kitabi sonundan bir alıntı beni çok etkiledi .
"Bir hayatım daha olsa, korkmadan dokunmak için yaşardım onu. Bir keklik beslerdim ellerimle, varsın uçsun sonunda. Bir çiçek büyütürdüm, varsın solsun sonunda. Bir omuz ısıtırım, varsın gitsin sonunda. Dokunurdum. Ben eriyene dek, o eriyene dek, biz hiçleşip karışıncaya dek bu derin boşluğa, dokunurdum. Ama yok bir hayatım daha. Bir hayat daha yok. YOK.
Özeleştirim=
Martin Eden, Ivan İlyiç in Ölümü gibi bu kitap da bana yaşamı sorgulattı diyebilirim. Ertelemeye meyilli bir yapım var ne yazık ki. Bunu olabildiğince törpülemeye yok etmeye çalışıyorum. Kitap aynı zamanda hayatın ne kadar kısa olduğunu ve hayatın ertelemeye gelmeyeceğini de tekrar tekrar bana hatırlattı. Bir şans verin derim kitaba.
Deli nedir? Kime denir? İnsan ne olur da delirir? Normal kimdir ki anormal kişiye deli denir ?
Kendine Ev dedirten bir akıl hastanesi, içerisinde ablalar, abiler ve dışarıdakinden yer yer daha mantıklı fikirleri olan deli " misafirler ". Misafirlerden de neden oraya getirildiğini hatırlamayan Esin.. Bir de Rikkat hanım var kendi ile yüzleşmesini asla bitirmemiş, hayatı hep ıskalamış, kendini de Evdeki misafirlere adamış.
Empati yüklü bir hikaye. Öyle heyecanlı, ilerleyen bir hikayesi yok aslında Esin ve Rikkat hanımın iç yolculukları ile hayatı, deliliği, korkuları, yaşanamamışları, duyguları, içte kalanları irdeleyen yüreğe dokunan bir hikaye var.
Keyifle okudum. 'Veronika Ölmek İstiyor' da da delilik üzerine güzel şeyler okumuştum. Bu da bende yer edinecek bir eser oldu.
İyi okumalar
Nermin Yıldırım'ı ilk kez okuyorum.Kurgu ve dil konusunda oldukça başarılı.Öyle ki gerçekten o yolu yürüyor gibi hissediyorsunuz ya da gerçekten küçük Seher'in bindiği otobüsteki teyzeden kaçmak için yalan söyleyesiniz geliyor tıpkı onun gibi.Seher'in yaşadıklarını,hislerini öyle incelikli anlatmış ki...Yani öyle ağdalı,aynı sözcülerle,ağlamaklı değil ama duyguyu kalbinize kalbininize işler gibi.Beğenmediğim ya da az hoşnut olduğum kısım ise sonuç bölümü oldu.Yani bu kadar incelikle örülmüş,olaydan ziyade olayların insan ruhundaki izlerine,hissiyata değer vermiş bir hikayenin sonunun bu kadar açık,bu kadar ne bileyim oldu bitti şeklinde oluşu içime sinmedi sanırım.Yaşananlar böyle bitmeli ama daha içsel,daha gizemli,daha iyi anlatılmalıydı,diye düşünüyorum.Bir daha Nermin Yıldırım okur muyum?EVET!
320 syf.
9/10 puan verdi
Sahi siz hiç ilk yaptığınız hatayı hatırlıyor musunuz? Çocukken veya bir şeyleri ilk anlamaya başladığımız andan itibaren mesul tutulduğumuz her davranıştan kaynaklanan o ilk hata. Bir hata değil mi Adem’in cennetten kovulmasına sebep, bir hata değil mi kardeşe kardeşi katlettiren, bir hata değil mi onca insanı yıkıma sürükleyen. Ah, yalnızca bir
"Arada kalbimi yokluyordum. Bütün duyguların yanı sıra suçluluğun da seyri iyice değişmişti. Yaptığımı doğru bulmuyor, kocama ihanet ettiğim için madalya beklemiyordum. Ama hayatta hoş anların nahoş bedelleri olabileceğini ve bazen ödemekten çekinmemek gerektiğini de fark etmiştim. Kalbimi genişletecek bir aşk yaşadığımı düşünmüyordum...
"Diyorum ki kendime, birazdan eriyecek buzullar. Bütün nehirler taşacak, volkanik dağlar patlayacak, cümle akrep kendini sokacak, turnalar kanatlarını yolacak. Dünya duracak birazdan. Bir çocuk ölünce çünkü, dünya durmalı." Nermin Yıldırım bu romanıyla dünyadaki acımasız gerçekleri yüzümüze bir tokat gibi vuruyor adeta. Roman, Nermin
Bir Gölcük depremzedesi olarak beni çok etkiledi. Yazarın okuduğum üçüncü kitabı. Her biri yakın tarih hafızamızı tazelemesi ve diri tutması bakımından takdire şayan. Akıcı dili hayranlık uyandırıyor. Tarih, psikoloji, sosyoloji... Bir romandan ne bekliyorsanız, bulabileceğiniz kitaplar yazıyor. Tavsiyemdir.
Kelimeleri ustalıkla dans ettiren, tüm duyguların hakkını layığıyla veren, hasır altına süpürülen toplumun yaralarını gün ışına çıkaran; korkusuz, vicdanlı, hayatın ipine sımsıkı sarılan bir yazar Nermin Yıldırım. Kafasını kuma gömüp, dokunmadan yaşadığı günlerini telafi etmek için yola çıkan, nereye nasıl gideceğini değil; sadece gitmenin kendisini doya doya yaşayan bir karakter Adalet. Mutlaka tanışmalısınız Adaletle. Özellikle kitabın sonunda bir mektup var ki sırf mektup için bile okunur bu güzel eser. Kitabın kapağıyla ilgili çok düşündüm ve şöyle bir kanı yarattı bende: Vicdanımızı pek çok kere susturup, alışkanlıklarımızla, korkularımızla, kalıplarımızla uyuşturup kendimizi, hayata dokunmaya korkan mahluklar olarak yaşasak da ; Yaradan' ın ipinin her köşemizden, her zerremizden bizi sarıp sarmaladığı ve kendimizi bulana kadar da asla bırakmadığı..
Nermin Yıldırım kitaplarından daha önce, Unutma Dersleri ve Unutma Beni Apartmanı'nı okudum.Son olarak da Rüyalar Anlatılmaz kitabını okudum.Okuduğum bu üç kitap içinde en çok beğendiğim kitap Rüyalar Anlatılmaz oldu.Yeni dönem Türk yazarları içinde takip ettiğim bir yazar artık kendisi...
