Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Oktay Akbal
Oktay Akbal Yorumları ve İncelemeleri
Oktay Akbal yorumları ve incelemelerini, Oktay Akbal kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Oktay Akbal puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tek suçumuz insan olmak olmamalı bence. Kitapta başkalarıyla evli iki kişinin birbirine aşık olması fakat bu aşkın masum kalamaması sonucunda herkesin kendi yaşantısına dönüşü anlatılıyor. Yani kişinin nasıl insan olduğu, insanlığını nasıl değerlendirdiğinin daha önemli olduğunu düşünüyorum. Her şeyi yapıp yapıp insanız işte tek suçumuz bu demekle bir yere varamayız.
İnsanın iç dünyasında yolculuğa çıkaran güzel bir kitap olduğunu söyleyebilirim.
Hayatın tekdüzeliğine , monotonluğuna kapılmış , dört tarafı mutsuzlukla sarılı bir adamın ve bildik dünyanın bildik kadınlarından olmak zorunda bırakılan bir kadının hikayesi bu kitap .
Yazar olabilecekken , duygu dünyası böylesine zenginken bir devlet dairesinde memur olup her gün kasvetli masasının , hayatın ona getirdiği sorumlulukların yükünün altında ezilmeye tahammülü kalmamış bir adam tanıyoruz kitapla . Okurken bazen hak versem bile çokça kızdım ben bu adama . Bir evlilikte ne yapılmamalı deseler Nuri’yi örnek gösterirdim heralde .
Diğer tarafta rutin dünyanın kendisine çok layık gördüğü , mantıklı bir adamla evlenen , hayatına , kocasına , evine yabancı yapayalnız bir kadın hüzünlendiriyor bizi .
Onun sıcacık evde hissettiği buz gibi üşüme hissini öyle güzel geçirdi ki Oktay Akbal bana .
İnsan en yakını saydığı insanlar içinde bile nasıl yalnız ve kimsesiz kalır onu anlattı .
Kitapta en çok dikkatimi çeken şey Oktay Akbal’ın umut ışıkları yazdığını sanarken karamsar ve umutsuz bir dünyayı gözler önüne sermesi oldu .
Bütün suç gerçekten insan olmakta mı ?
Yoksa bizim insan olurken yaptığımız seçimlerde mi ? ….
Düşünmeden edemedim ….
Yazar konuyu daha felsefik bir yerden ele alır diye düşünmüştüm. Aldatma dışında bir şey anlatmamış. Kadın evli diye "başkasının malı" demesi de hoşuma gitmedi. Ödüllü kitap olduğu için okuyayım dedim ama umduğum gibi çıkmadı.
Türk gazeteci ve yazar Okay Akbal'in "benim sairlerim"dedigi dostlari için (Sait Faik, Behçet Necatigil, Fazil Hüsnü Daglarcali, Orhan Veli,Ozdemir Asaf, Atila ilhan, ve daha pek çogu.) derlegi ve yazdidi yazilarla birlikte söylesilerinden olusan bir biyografik kitap.
Türk edebiyatinin mihenk tasi sayilan önemli yazarlarin hayatlarindan kisa anekdotlar, beraber anilarindan yasam hikayelerine,yazma aliskanhiklarina kadar onlari yakindan tanimamizi sagliyor.
Kitap daha önce "sair dostlarim "ve "sairlere ölüm yok" kitaplarinin birlestirilmis yeni basimi.üç bölüm halinde sunulmus kitapta;
Birinci bölumde; sairlerle olan anilari ve günlük yasamlarindan, fizikselözellikleri ve hatiralarina, ikinci bölümde; sairlerin ölümsüz eserlerine yer verilirken,
Son bölümde sairlerle yaptigi söylesiler yer alryor. Keyifli bir kitap okudum. Büyük yazar ve sairleri bu yönleriyle tanimak oldukça farkli bir okuma deneyimi oldu.
Roman 2. Dünya Savaşı sırasında İstanbul’da yaşayan fakir bir sokak halkının hayatını anlatmaktadır. Burada yaşayan insanların aşkları, burada yaşanan zorlukları, hayata bakış tarzları, çalışmaları tüm çıplaklığıyla ortaya serilmektedir. Roman akıcı ve sade bir dille yazılmıştır. Roman karakterleri fazla güçlü değildir. Kişi tahlillerine sıkça yer verilmiştir. Psikolojik unsurlara fazla yer verilmemiştir. Romanda olay unsuru fazla yer almaktadır. Tasvirlere çokça yer verilmiş, realist bir gözle kaleme alınmıştır
Romanda Salih adlı gencin yaşamış olduğu zengin ortamlardan kaçarak bu fakir sokağa sığınması ve buradaki gözlemlerini aktarması şeklinde devam eder. Sık sık hayaller ve düşüncelere dalar. Romanda geçmiş zamanlara dönüş göze çarpar.
Romanda iki farklı çevrenin karşılaştırılması yapılmak istenmiş birçok kişinin hor gördüğü fakir mahalle halkı gerçekleri ortaya konulmaya çalışılmıştır. Toplum gerçekleri yansıtılmıştır. Hiçbir şeyin para olmadığı küçük şeylerin de insanları mutlu edebileceği bu yüzden hiç kimsenin başka bir kimseyi maddi nedenlerden dolayı hor görmemesi gerektiği ve mutluluk için önemli olan sevgi, kardeşlik ve paylaşım duygusu olduğu savunulmaya çalışılmıştır.
Roman kurgu bakımından zayıf olup, olaylardan çok tasvir ve tahlillere yer vermektedir. Olaylar arası bağlantı fazla güçlü değildir. Roman beklenmeyen bir sonuçla bitmektedir. Ve okuyucu da fazla merak uyandırmamaktadır.
Yazar eseri kaleme alırken realist bir gözle çevreye ve olaylara bakmaktadır. Eserin dili sade ve anlaşılırdır.
·
Puan vermedi
Oktay Akbal 'ın dostları ile ilgili yazdıklarını okurken o çok tanıdık isimlerin bilmediğiniz yönlerini de görmüş oluyorsunuz. Tam bir edebî lezzette diyebilirim. Kitabın sonuna eklenen dizinde, kişi ve kurum adlarıyla birlikte eserleri ve yayın tarihlerini de görmek mümkün.
Şair ve yazar dostlarının çerçevesinde öyle güzel bir anlatım dili var ki, şiirlerden cümlelere içtenlikle kaleme alınmış. Başka isimlerden geçerken Oktay Akbal 'ın da izlenimleri, kendileri hakkındaki yorumları ile sanki anahtar deliğinden bakma hissi veriyor başka başka dünyalara. Kitabın da belirttiği gibi biz bunlara öykümsü söyleşiler diyebiliriz.
Her ana eşlik eden bir günce tadında olan eserin bıraktığı tat enfes. İnsanlardan, sokaklardan, şiirden, edebiyattan geçerken yaşamın inişli çıkışlı duygu hallerine bürünüyor insan ister istemez.
Ölümleri bile şiir olan insanların yazdığı dizelerde, az sözle çok şey buluyoruz. Kiminin yokluk içinde geçen yaşamına inat, şiirlerindeki cömert duygular fazladan umut bırakıyor insanın ruhunda. Yazı dünyası gerçek olamayacak kadar çok güzel ve satır aralarında kaybolurken, hiç şey bulmak bile istemiyorsunuz, manzaranın tadını çıkarmaktan başka.
Ne diyebilirim ki, muhteşem bir içerik kesinlikle. Yaşamın anlamını bulmaktan öte, var olmanın sürdürülebilirliğine odaklanmış insanların yaşamından geçerken, insan kendi yolculuğunu da gözden geçirme fırsatı buluyor.
Kitabın içinde geçen isimleri hatırlamak ne kadar da güzel oldu. Her biri yöreye özgü bir çiçek gibi değil de nedir?
144 syf.
10/10 puan verdi
Suçumuz insan olmak mı gerçekten?
Nuri -Nedret ikilisinin kabuklarından sıyrılıp tutkuyla yaşamak istedikleri hayatın hayallerini kurarken gerçeklere nasıl geri döndüklerini yazarımızın kaleminden okumak çok zevkli. Kitapta karamsar bir hava hakim kendinizi tam anlamıyla kitap verip öyle okumanızı tavsiye ederim. Nuri ve Nudret üzerinden çok güzel nokta atışları yapılmış. Keyifle okudum.
Türk edebiyatında gerçekçilik akımının önemli temsilcilerinden Oktay Akbal, 1958 TDK Roman Ödüllü kitabı Suçumuz İnsan Olmak’ta Ankara’nın 1940’lardaki gündelik yaşamını, memurları ve memuriyetin tekdüzeliğini gözler önüne seriyor.
Suçumuz İnsan Olmak, İstanbul’da felsefe okuyup Ankara’da memur olarak çalışan evli ve çocuklu Nuri’nin bir tesadüf sonucu karşılaştığı Nedret’le arasında geçen platonik aşkı anlatıyor. Mutsuz evlilikleri içinde kaybolmuş, masum bir heyecanla yasak aşkta çare arayan ama bunun bir hayal olduğunu anlayıp kurtulmak istedikleri yaşamlarına dönmek zorunda kalan Nuri ile Nedret’in hikayesi...
1950’lerin İstanbul’unda geçen İnsan Bir Ormandır kitabında, 40'larının sonuna merdiven dayamış bir adamın acelesiz günlerini anlatıyor Akbal. Beyoğlu’nun arka sokaklarında gezinip, sinemalarında nefes alırken, meyhanelerinde geceleyip Gezi Parkı’nda şafağı kucaklarken hep sessiz hep yavaş bu adamın geçmişiyle hesaplaşmasını anlatıyor aslında. Geçmiş dostluklar, geçmiş sevdalar, mutsuz bir evlilik ve eve dönülmeyen akşamların yükü ile ağır ağır akıp giden bir kısa roman bu.
Geçmiş ile şimdi arasında bir sek sek oyununa dönüşen kitap, bir akşam vakti başlayıp ertesi sabaha dek süren bir yarım gün kadar olsa da başkahramanının yıllara başkaldırısı aslında. Geleceğe göz kırpan bir başkaldırı. Ancak yanlış anlaşılmasın içinde öfke yok, kırgınlık ve pişmanlık belki… Geçmişin ağaçları arasında dolaşırken, bir tür kendi kendini bağışlanma, kendi kendine bağışlanma ayini gibi sürüyor sayfalar. Ormanın geceyle berabere çöken tekinsiz karanlığından sabahın ilk ışıklarının beraberinde getirdiği umut huzmeleri gibi bir kısa yolculuk oluyor. Okurunu da kendi ormanında yolculuğa çıkmaya davet eden kitaptan geriye ise Akbal’ın hafızalarda fotoğraf olarak kayıtlı duran gülümsemesi kalıyor.
Suçumuz İnsan Olmak
Nedret; suç insan olmakta, dedi. İnsan, hayatının bomboş olduğunu görüverir ömrünün bir çağında. Değer verdiği ne varsa hepsi yıkılmıştır. Onların anlamı, değeri olmadığı zamanla anlaşılır. İnsan bunca zamanı niye ziyan ettiğini anlamaya çalışır. Karşısına çıkan ilk fırsat, ilk insan, ilk rastlayış onun kişiliğine yeni imkanlar, yeni ufuklar açar. Bir anda onu geçmişe, eskiye, uzakta kalan kişiliğe, değer yargılarına bağlayan nesi varsa topundan vazgeçirir.”
Suçumuz sadece insan olmak
Oktay AKBAL’ ın ilk okuduğum kitabı Suçumuz İnsan Olmak . Yazarın çok etkili , akıcı ve sade bir dili var.Bir solukta bitiveriyor kitap. Nuri ve Nedret karakterleri üzerinden anlatıyor yazar küçük burjuvanın aldatma serüvenini . Nuri ve Nedret arasında çok güzel betimlenen bir ilk bakışla başlıyor her şey . Birinci tekil şahısla aktarılan iç
Her ne kadar öykü kitabı olarak anons edilmiş olsa da, bana göre günlük bir gazetenin nadir güzellikte yazılmış köşe yazıları, makaleleri olarak görüle bilinir.
Oktay Akbal, bu eserinde daha ziyade, anıları içerisinde bilhassa çocukluk yıllarını süsleyen anılarını günlük gözlemlerine indirgeyerek; yaşamsallığı, dostluğu, dost gibi görünenleri 1970 li yılların siyasal yaşamını, edebiyat dünyasının içinden aksesuarlarla süsleyerek hikayecikler bazında anlatıyor her bir öyküyü.
Hem de nasihatlerle, hemde, yol göstererek, hemde harika bir dile...
Anılar olunca konu, bilhassa çocukluğunu 1950 lerin sonları ve 60 lı yıllarda bırakmış olan benim gibi yaşıtlarım için çok daha duygusal dalgalanmalarla o yılların kokusunu duya duya okuyorsunuz.
OKUYUN...
176 syf.
10/10 puan verdi
Merhaba
Bu kitap Oktay Akbal'ın 1996, 1997, 1998 yıllarındaki yazılarını inceliyor Sözcüklerle Yolculuk öyle bir yolculuk ki hangi yazardan geçmiyor, hangi durakta beklemiyor, hangi konuya değinmiyor ki...
Oktay Akbal bir derya deniz her yazıda ona biraz daha hayran oluyorsunuz, her yazıda onun tanıklıklarının fazlalığına ortak oluyorsunuz. Köşe
Oktay Akbal'ın daha önce "Şair Dostlarım" ve " Bir de Simit Ağacı Olaydı" isimli kitaplarını okumuştum. Anı yazma kültürünün yada imkanının ( Yazarlarımızın pek de rahat ve uzun yaşamlar süremediklerini dikkate alırsak ) olmadığı edebiyat dünyamızda Oktay Akbal'ın anıları onlar adına da kaleme dökülüyor. Edebiyat dergilerinin planları, nasıl hayata geçirildiği, bu gün severek okuduğumuz büyük yazarların bu dergileri kendi elleri ile dağıtmaları... Ben bu kitap ile Orhan Veli'nin düz yazılarından haberdar oldum. Sitedeki performansına baktığımda sadece 12 okunma gördüm. Bu kadar büyük bir şairimizin edebiyat politika ve diğer konularda neler düşündüğü kimse tarafından merak edilmemiş. Bu okur yaklaşımı sadece ona yönelik de değil gözlemleyebildiğim. 1995 yılında son baskısı yapılmış Orhan Veli'nin Bütün Yazıları kitabının üzerinden 25 yıl geçmiş neredeyse ve neden basılmaz, neden okuyucunun okuması istenmez anlamak mümkün değil. Konu dağıldı farkındayım :) Oktay Akbal'în anıları hikaye tadında, mutlaka okuyun derim efenim.
1940’lardaki rengarenk insanlarla dolu sımsıcak bir mahalle yaşamının, drama yer vermeden akıcı ve ustaca anlatımı... Bir göz atın derim. Ayrıca 3 cilt basılan öykülerini de sakın kaçırmayın…
Sevgiyle…