Şiir kitaplarını değerlendirmek çok zor.Aslında bir tek kitabı değil şairin tüm şiirlerini düşünüp hepsine göre karar veriyorsunuz. Özdemir Asaf Türk şiirinin en okunası şairlerinden.Kısacık mısralara sığdırdığı şiirleri sosyal medyada çokca yer alıyor.Ama onun bilinçli yaptığı bir yazım şeklini değiştiriyorlar genelde.Şöyle ki;
" Kendi bahçesinde dal olamayanın biri
Girmiş bahçeme ağaçlık taslayor.."
Ben de taslayor yerine "herhalde basım hatası deyip -taslıyor- diye okumuştum.Sonradan o dönemde hece daralmasıyla ilgili tartışmalar olduğunu ve Özdemir Asaf'ın bu yazım şeklini savunduğunu öğrendim.Yanlış biliyorsam doğrusunu öğrenmekten mutlu olurum.Bu biçimselliği bir kenara bırakırsak,Özdemir Asaf kısacık mısralarla,bizi hayatımızın içinde uçsuz bucaksız ve üzerinde uzun uzun düşünmemiz gereken yolculuklara çıkarır.Her zaman öykü yazmanın romandan,kısa şiir yazmanın da uzun şiirlerden daha zor olduğunu düşünmüşümdür.Özdemir Asaf bu kitapta ki şiirlerinde de bunu başarıyor.Biraz önce alıntıladığım şiiri en çok kullandığım alıntılardandır. Hayatımıza anlamsızca kafasını uzatıp yorum yapanları,müdahale etmeye çalışanları öyle güzel söylemiş ki...Fazla söze gerek kalmıyor.Dönüp dönüp okumaktan keyif alacağınız bu şiirleri okurken yanınıza not tutmak için kağıt kalem alın,zira çoğunun altını çizmek isteyeceksiniz.
