Sevgili Dost,
Bir zarfı açmak kadar kalbi titreten ne vardır?
•
Ve sen sevgili okur,
Unutulmaya mahkum ettiğimiz o güzelim mürekkep kokulu kağıtları özleten, kendi içindeki boşluğunu dolduracak, seni sana hatırlatacak bir kitap okuduğunda nasıl hissedersin?
Sevgili yazara hitaben sevgili diye başladım yazıma, çünkü kan damlayan mürekkeplerle bizi birbirimize bağlayarak dost bildi Sevgili Ural...
Mektup ve denemenin harmanlanması ile oluşan, okudukça gerçek benliğimize inmemizi, “dostluk” tabirinin özünde ne olduğunu bize öğreten, yara bandı niteliğindeki bu eser; istenmeden bile olsa ağızdan yahut kalemden damlayan kelimelerin ne denli büyük hasarlara, depremlere yol açtığını göremeyen gözlere yol gösteriyor benim için. Her zaman davranıştan ziyade bana kurulan cümlelere, kullanılan sözcüklere daha dikkat etmişsindir. Çünkü kelimeler tüketir her şeyi, batan bir geminin filikaya sığamayan son yolcusu gibi... bu kadar önemliyken kelimeler, bir insanın iyi niyetli olduğuna nasıl kanabiliriz? Dostumuzu nasıl seçebiliriz, hiç vakit geçiremezken?
•
