Diğer yandan, bugün her ne kadar "moda" gibi görünüyor olsa da hakiki âşıkları, dervişleri, sadıkları taklit etmenin bile insanı terbiye ettiğini bilenler bilir. Bilmeyenler de bilir inşallah, diyelim. İnsan, kendini gözlediğinde sadece taklit ederek geldiği seviyeyi kavrayabilir. Bundan sonrasıysa yetinmemektir. Aşkın da ilmin de sonu olmadığından muhabbeti sınırında -yani sınırsızlığında- yürümek gerekir. Yoldan bahsetmiyoruz bile. zira yeryüzünde yolsuz insan yoktur. Buyurun, "Yeryüzünde bulunan hiçbir canlı yoktur ki, Allah, onun perçeminden tutmuş olmasın." Sure-i Hûd'un 56. ayetidir, pek büyük bir müjdedir.