Bir kırımdan sonra Yezidiler gene ortadan kaybolmuşlardı. Onları aylarca demir çarık, demir asa arayarak, Sîncar dağlarında, Cûdî, Ararat, Sîpan dağlarında buldum. Dilleri Kürtçeydi. Çok zengindi, çok sıcaktı. Ben bu dili biliyordum burada herkes birbirinin dilini bilir.
Bir tek insan acı çekiyorsa, bütün insanlar acı çekiyordur.
Bu Yezidiler yüzlerce yıldır acı çekiyorlar, öldürülüyorlar, soylarını tüketiyorlar.
Bu Yezidiler Nuh diyor peygamber demiyorlar, inançları çok katı
Sayfa 57Kitabı okudu
Beyler gene dini bir uğruna Yezi- dileri kırıyor, kalanlar gene dağlara sığınıyorlardı. Düşmanları, soylarını kuruttuk derken, çoğalmış sağlıklı Yezidiler Sincar lardan Laliş koyağına iniyor, Şeyh Adi bin Misafirin türbe tapınağına kavuşuyorlardı.
Sayfa 349 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Zavallı Yezidiler, çektiklerini bir görsen için hun(kan) olur
Sayfa 48Kitabı okudu
Bu öldürülen, yüzyıllar boyunca kırıma uğratılan Yezidiler, insanın insanı öldürmesine, her ne için olursa olsun, sebepsiz karşıydılar.
Sayfa 349 - yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
Bunlar Yezidi, dedi. Onun için öldürüyorlar onları. Ben çok Yezidi bilirim. Yezidiler, yörelerine çizilmiş halkayı geçip dışarı çıkamazlar. Onlar da biliyorlar, az sonra atlılar gelip onları öldürecekler. Gene de kaçamazlar. Hepsini öldürecek, paralarını da, her bir şeylerini de alacaklar.
Bunlar şeytana, güneşe, toprağa, ateşe tapıyorlarmış. O şeytan ki Allaha başkaldırmış. Kim gördü şeytanı, Allahın huzuruna kim gitti? Bir yandan bakarsan Yezidiler haklı. Vareden ve yaratan ki topraktır, güneştir, sudur, havadır. Yezidiler günde üç kere, bir sabah gün doğarken, bir kez de tam öğleyin, güneş tepedeyken, bir de gün batarken yönlerini güneşe dönerler dualarım okurlar.
Yezidiler yüzlerce yıldır acı çekiyorlar, öldürülüyorlar, soylarını tüketiyorlar. Dünyada bir tek Yezidi kalmadı, diye düğünler, bayramlar ediyorlar. Uzun bir süre de Yezidiler ortalarda gözükmüyorlar. Herkes artık onların soylarının tükendiğini sanırken bir de bakıyorlar ki Yezidiler kurt sürüleri gibi dağlardan çöle inmişler
Bu Yezidilerde bir, birçok giz vardı. Durmadan onlara, şeytana, tavus kuşuna, güneşe tapıyorlar diye zulmediyorlar, onları öldürüyorlar, tükettik sanıyorlar, bir de bakıyorlardı ki yıllar sonra, dağlara kaçıp orada çoğalmış Yezidiler, dağlardan inmişler, Laliş koyağını doldurmuşlar.
Yezidiler de senin burada olduğunu öğrenmişler. Yalnız onlar, ne yaparsan yap, insan öldürmezler. Şeyh Adinin türbesine girsen, özür dilemeye geldin sanırlar, sana saygıda kusur etmezler.
“Çok tuhaf.”
“Çok tuhaf değil, çok insan.”
Sayfa 262 - YKYKitabı okudu
"Büyük Yezidiler ağızları na et sürmezlerdi. Çünkü et yemek insanın özelliği değildir. Ne zaman yemek için öldürürse, bu âdet onun tabiatına yerleşir ve bu gıda yırtıcılık getirir."
Sayfa 32Kitabı okudu
