Kemalettin Tuğcu
Onu çocuklar için diğer yazarlardan ayıran en önemli cümle, belki de Yılmaz Erdoğan'ın da dediği gibi "bizim Kemalettin Tuğcu'larımız vardı" cümlesiydi.
Kemalettin Tuğcu'nun romanları çok acıklıydı ama çoğunlukla hep mutlu sonla biterdi. En azından bu bile bir teselliydi ve mutlu sonlara olan inancımız güçlenirdi. Ayakları tutmadığı için tekerlekli sandalyeye mahkum olan Tuğcu, sayısını belki de kendisinin bile hatırlayamadığı kadar çok hikaye yazmış, ezilen, acı çeken çocukların dramlarını hikayelerine ana konu yapmıştır.
Sayfa 50 - Birharf YayıncılıkKitabı okudu
Yapayalnız çaresiz titriyor avuçlarım
Neresinden başlasam hayatın
Boynumda yağlı bir urgan gibi yaşayamadıklarım
bıktım bu Medcezirden
Uzun bir tren yolu gibi nereye gittiği belirsiz olan hayatıma
Hastalara şifa gibi geldi gülümsemen
İlkbaharın o en taze güneşini
Ilık bir rüzgar ile odama sızdırdı penceremden gözlerin
Şimdi o kadar kifayetsiz ki kelimelerim
üstad Yılmaz Erdoğan ın da dediği gibi sen içimde böyle cennet kaygısı iken sana şiir yazmak ahmaklık tır
Çünkü sana bakmak Allah a inanmaktır...
Kuyu
Yılmaz Erdoğan'ın dediği gibi ,''Kalbim bir kuyunun içinde nefes almaya çalışan bir gariban.Yukar tırmanmaya çalışıyor ama ne yapsın ? kuyunun duvarları düz,kuyunun duvarları ıslak
Sayfa 69 - Hemen KitapKitabı okudu
