Kötü bir kitap zaman kaybı mıdır yoksa insana yine de bir şeyler katar mı?
Canan Tan’ı yıllar yıllar önce, belki ortaokul belki de lisenin ilk sıralarında okumuştum en son. Eroinle Dans, Yüreğim Seni Çok Sevdi, En Son Yürekler Ölür gibi herkesçe bilinen o meşhur kitapları ile tanımıştım. O zamanlar belki popüler diye, belki yaşıma hitap eden anlatımı nedenli, kim bilir belki de iflah olmaz bir hayalperest ve romantik olduğum için kitaplarında kendimle özdeşleştirdiğim kimi karakterleri sebebiyle sevdiğimi anımsıyorum. Seneler sonra, o eski günlerin hatırına yeniden kalemini anımsamak ve kadın olmanın tüm o ağırlığını, mini öykülerle satırlara dökmesini arzu ettiğim için elime aldım kitabı. Ama okuduklarım bende hiçbir etki yaratmadığı gibi; kitabın edebi dilden yoksunluğu ve geçmeyen duygusu ile kendisini hiç sevemedim. Yine de emeğe saygıdan ve cinsiyetinin zorluğu altında ezilmiş tüm o şiddet, tecavüz, taciz mağduru kadınlar hatırına puanladım. Merak edenler için kitap zaten incecik, bir kaç saate bitiyor. Ama beklentiyi minimumda tutarsanız hayal kırıklığınız da o denli az olur. Keyifli okumalar.
1000Kitap 
Issız Kadınlar Sokağı 
Canan Tan
