Dil konusunda, önce bunu düşünmek gerek bence...
"Türkçe, zengin bir dil" cümlesi, bir züğürt tesellisi ve temennisi mi, yoksa yitik bir hazinenin keşfi için yol haritası mı?
Ben bir ölüyüm.
Ben bir ölü.
Bir ölü...
Çırılçıplak edepsiz bir ölü.
Taşlayın haydi!
Değmez ruha dünya taşınız.
Üstelik geç kaldınız.
VAZGEÇMEK
* Elindeki külleri savurup gökyüzüne, yukarıya bakmaktır.
* Vazgeçmek bazen tercih, bazen kabullenmek, bazen de tükenmek demektir.
"Bugün içimdeki yerini değiştirdim.
Yüreğimin ortasında duran yerini değiştirdim. Bunun için önce kaldırdım seni durduğun ve iz bıraktığın yerden. Neredeyse şeklini almış etimin üzerinden. Sonra yastık
Geceler yalınayak, geceler inzivada
İnsanlığın salâsı okunuyor, elveda!
Gündüzün siyahından ufka karanlık çöktü Hicabından günahın kardelen boyun büktü
Günebakan çiçeği dönüp bakar mı bize?
Feryad u figan etsek nefis gelir mi dize?
Ömür yitik sermaye kelebeğin misâli
Tarumar gülistanım, talan ettim visâli
Yâ İlâhi affeyle, gayrı dilim
Kışı geçirirken epey yol aldım
İsmet Özel okudum bolca
Geç keşfettiğimi hissettim.
Zaten ben ne zaman güzel bir şeye rastlasam onun tadını almak yerine ya geç bulduğuma hayıflanır ya da erken bulduğum için umursamadan geçer giderim.
Kış çetindi.
Öyle ya hasret ülkesinin kışı çetin olur.
İnsanlar doğurdum, insanlar öldürdüm
Geceyi seyredip gündüze sırtımı döndüm
Kah ağladım kah küçük bir çocuğa kızdım
Sonra öpe öpe gönlünü aldım
Bahar gelir diye umut ettikçe
Kış bahara düştü
Bahar uzak bir toprak yollu köye ulaştı
Henüz buralara uğramadı
Ne eski bir dosttan seda ne eski benden bir haber vardı
Kış soğuktu
Geceler boyu
Yalnız o heybetli ve hasret kokan dizeler vardı;
Erzurum garında, banklar üstünde
Uyku tutmuyor karanlıkları
Yitik düşlerimi kovalıyorum
Gölgeler gidiyor; ben kalıyorum
Emin olmaktan vazgeçişlerim
Manevralarımın keskinliğine kör bıçak bilerim
Çizdiğim isimler isimsiz
Morumsu yanlızlığım kefensiz
Bir sepet dolusu kimlik karmaşasıyla
Hesap gününe kadar bir yol almak isterim
Bir yarene dökülür dillerim
Dökülür yollara bahar tanelerim
Arzulara serptiğim heyecanın volkana dönüşmesini beklerim
Elemden yüklü bulutlar sırdaşım
Döktüğüm günahlar sayılı hayal kurarım
Yitik bir yaşamın katline bedeller
Mahvettiğim hayatıma yakılan ağıt kederim
18/3/2024
Pınar PEKĞÖZ
Bir ay parçası, bir gönül karası,
Sinemizde bir ukte yarası,
Kırık kalpler, kayıp yollar, zati muhterem hayeller, dertler, tasalar.
Bir fiil cümlesi hayatlar, esen estikçe soğuyan
ümitler yol tıkalı gönül kapalı umudu yitik
hayatlar...
İçimdeki o yitik çocuğu arıyorum şimdi.
Hani ellerinde çiçekler olan,
Hani gülüşlerinde sen olan.
Hani gecenin bir vakti yağmurun sesine uyanıp sana şiirler yazan çocuğu.
İçimdeki yitik çocuğu arıyorum şimdi.
Bir zamanlar seni görünce dili tutulan.
Yanında olabilmek için saatlerce yol yürüyen.
Hani kumsala adını yazan, bahçelerden begonyalar koparan.
Hani sen gülersin mutlu olur iyi hissedersin diye süprizler yapan.
İçimdeki yitik çocuğu arıyorum şimdi.
Hani saatlerce uyumadan sırf seninle anı yaşamaya çalışan, seninle saatleri şiir diye kelime kelime yazan.
Hani bir görüş için sokağına gelip sana dokunamadan sesini duyamadan giden..
İçimdeki yitik çocuğu arıyorum şimdi...
Yitik bir mektup gibi savruluyorum zamanın akışında, kırık dökük umutlarla dolu bir gemi gibi, bilinmez sulara doğru yol alıyorum.
tanrılar yurdu haykırıyor:
“ey cüceler, sizleri kulluğuma bile kabul etmem.
siz lanetliler ancak cehennemde cayır cayır yakılmaya layıksınız”
büyük ozanlar ağıtlar yakıyor türküler yerine:
26 AY - 280 KİTAP
Şubat ayını 6 kitapla tamamlamış bulunuyorum. #Tavsiyeniteliğinde okuduğum kitapları bırakmak istiyorum. Herkese keyifli okumalar dilerim😊 (En alta geçen 25 ayın kitaplarını da bırakacağım. Yorum, fikir ve düşüncesini merak ettiğiniz kitapları sorabilirsiniz.)
ŞUBAT AYI
1-Alınyazısı Saati(Sezai Karakoç)
2-Tasavvuf Bahçeleri(Necip Fazıl