Sessizliğe büründüm sevgilim,
Günlerdir dilimin ucunda kelimeler, boğazımda düğümler halinde.
Seni üzmemek, sensizliğe mahkum olduğumu kabullenmemek için susuyorum.
Karanlıklar kapladı kalbimi, güneş ışığı ulaşamıyor artık içime.
Senin yokluğun bir ağırlık gibi çöktü göğsüme, nefes almamı zorlaştırıyor.
Gözlerimi kapatıyorum, seni görmeye
Yine de bırakmıyor ellerimi yokluğun
Daha da bir gönlümcesin
Varlığından bin kat güzel
O yalımsal çıplaklığın yalaz yalaz
Ve en gizlerden konuşurken ellerin
İçimden gelmiyor mektup yazmak demeden
Sevişiyoruz yirmi beş bin kilometreden
Aziz Nesin
Her akşam göğsümün içinde acıyan şey; ölü bir kuş mu yoksa senin yokluğun mu bilemedim...
Yokluğunla çöken bu ıssızlık şahittir
Öyle ya, bendeki varlığına en çok yokluğun şahittir
Bir nida! Fatih değilsen yıkma sırlarımı
Bu giriştiğim bir gönül cengi değil
Bir gönül ki hiçbir gönül dengi değil
Ve sulh ki bir yanı hep münafıktır
Gözlerimde hala bir gençlik sıhhati
Ki onlar henüz seni görmedi
Ve bilmem hangi aynanın takati,
Kâfidir
Hasretinden Prangalar Eskittim
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamdan,
Bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...
Her şeyi kaplıyor yokluğun. Her şeyi kendi rengine boyuyor. Kendinden başka birşey göstermiyor, yaşatmıyor. Can yakıyor yokluğun...
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamdan,
Bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...
Ahmed Arif
Hissiyat
Eski bir hatıra acıma sızdı
Acımasızdı, acımazdı
Beş para etmez yokluğun, kâr değil varlığın
Sıcağını ışığını çektiğinden beri üstümden karlıyım
Beyaz bir çığ kapladı çoğrafyamın üzerindeki allığı
Yüzün yamaçlarımı aydınlatamadığından efkarlıyım
Sancak feat.Taladro-Gözümden Düştüğün An
