Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Bazarov'dan daha ileri bir kimlikle mi çıkmaktadır karşımıza İnsarov? Hayır, hayır bunu kabul edemem. Dmitri Nikaronoviç İnsarov bir eylem adamı ve Bazarov gibi düşünsel olarak kalmıyor. Kitabın arka bölümünde bu benzerlik kısta edildiģi için bu yorumları yapmaktayım. Ne yazık ki benzerlik ve farkları konuşmak için İnsarov'un nihilist olması gereklidir ilk önce. Bunun ötesinde İnsarov'un yurt saydıģı, anavatanım dediģi bir toprağa bağlılık ve milliyetçi olduğunu biliyoruz. Bir nihilist düşünebilir misiniz milliyetçi olarak, özellikle otorite tanımayan Sn. Yevgeniy Vasilyeviç Bazarov gibi. Burdan sonrası SPOİLER!
Fırtına Öncesi yeni ismiyle Arefesinde, Yelena ve İnsarov'un savaş öncesi aşık olduktan sonra evlenip Bulgaristan'a kaçma hikayesini konu alıyor. Aristokrat bir aileye sahip olan Yelena bunu saklıyor ve savaş zamanı itiraf ediyor. Aristokrat bir aile yoksul bir insana hem de Rus olmayan birine kızlarını yar ederler mi? Mecburen ediyorlar çünkü İnsarov çelik gibi bir adam ve Yelena'da böyle bir kişiliğe bürünüyor. Sn. Yevgeniy Vasilyeviç Bazarov gibi sonu ölüm oluyor İnsarov'un. Hemde çok genç yaşta, evet. Daha çarpışmadan, anavatanına ayağını basmadan zavallı sevgilisine elveda deyip yaşamını yitiriyor. Yelena ise korkmadan, geriye dönmeden sevgilisinden aldığı davayı yüreklilikle devam ettiriyor.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
-Güneş de sanıyor ki bir tek o yanıyor.-
"Aşk, bir bedende iki kişi."
“Ey aşk...! bir mucize gerçekleştir şimdi
Şapkandan bir kumru havalansın
Bana öyle büyük ki bu kalp,
Gelsin yüreğime yuvalansın”
Kitabı okurken sımsıcak bir yürek buldum. Yaşam kavgasının molalarında, sıcacık bir poğaça, buğusu üstünde demli bir çay, sevgi ve vefayla beslenmiş hoş bir muhabbet, zifiri
Okur musunuz bilmem, lakin yazdım.
Okur musunuz bilmem lakin yazdım.
İncelemeye başlamadan önce, felsefi bilgileri bu denli basit ve eğlenceli bir üslup ile kaleme alan Nigel Warburton 'a şükranlarımı iletiyorum :)
* Metnin uzunluğu gözünüzü korkutmasın, madde madde elimden geldiği kadar özetlemeye çalıştım.
Kitabımız kronolojik bir sıraya göre dizilmiş, 40 bölümden oluşuyor.
Ezilende Dirilen Efendi: En Mavi Göz
Ahmet İlhan
08 Şubat 2020
Kolonyalizm üzerine çalışmalar yapan Ania Loomba, Kolonyalizm - Postkolonyalizm adlı eserinde çarpıcı analizler yapar. Bunlardan birinde, “Kolonyalizmin söylemini inşa ettiği bir başka noktaysa kadın bedenidir. Kolonyal devletler yağmalayacakları kıtaları sürekli olarak kadın bedeni
( Muhabbet bir gece yarısı dört adamın buluştuğu Yörük çadırında mum ışığında gerçekleşmektedir. )
Bay A: Toprak gibi Müslüman, Ateş gibi Türk bir adamın şiirleriyle buluşmanın verdiği hazzın tarifi yok arkadaşlar. Şair okurken çakılı kalıp düşünmemi bile engelleyen bir ruh haline büründürse de beni dünyanın yarasına etinden et bağlamanın ne
Talip Apaydın'ın Köy Enstitüsü Yılları kitabını okumak, enstitü ruhunu anlamak adına çok yararlı bir okuma oldu.
Enstitü ruhunun ne olduğu aşağıdaki cümlelerde öylesine güzel ifade edilmiş ki...
"Dinamizm, ülkücülük, heyecan bütün çalışmalarımızın rengi oldu.Mırın, kırın konuşmak bile yasaktı.Canlı konuşacaksın arkadaş, canlı! Haklıysan hatta, bağıracaksın.Boyun eğen insan, yalvaran, miskin insan bu çağın adamı değildir.Hakkını tırnaklarınla koparıp alacaksın.Kimseden korkmak, çekinmek yok.Biz yüzyıllardır kula kul olmuş bir milletiz.Bundan kurtulacağız, bu kabuğu kıracağız artık.İnsanlar eşittir.Kimse kimseden daha üstün değildir.Bunu kafalarımızın ortasına yerleştireceğiz.Konuşmalarımız, davranışlarımız, çalışmalarımız ona göre biçimlenecek.Kendimize güveneceğiz ve kendisine güvenilir insan olacağız." syf 41
Hakkı Tonguç'un köy çocuklarından bir eğitim ordusu oluşturma projesi olan Köy Enstitüleri sadece üç dönem mezun vermiş.
Her açıdan yoksul, geride kalmış bir toplumun öğretmenlerinin sadece okuma yazma öğretmekle yetinmeyip, köylüyü uyandıran, ilkellikten, gerilikten kurtaracak birer öncü olması gerektiğini düşünür Hakkı Tonguç.
1947 yılından itibaren, köylünün okutulmasından korkan gericilerin faaliyetleriyle son bulur Köy Enstitüleri.
Eğer devam etseydi bu nitelikli eğitim, Türkiye kim bilir nerelerde olurdu.İçim yana yana okudum.
