Son zamanlarda meslektaşlarımın yazdığı çok güzel kitaplara denk geldim. Böyle idealist ve mesleğine bağlı, her şeyden önce de çocukları seven ve onlara gönülden bağlı kişilerin olması yüreğimdeki umut ışığının sönmeyeceğinin de göstergesi.
Sezer Ortadağ hocam okul yıllarından başlayıp da mesleğinin ilk zamanlarına kadar devam eden ve şimdilerde görev yaptığı okula kadar anlatmış başından geçenleri, hissettiklerini. Yüreğime dokunan da en çok Bingöl’e bağlı ücra bir köyde yaptığı görev zamanları. Birçok kez ölümle burun buruna gelmesine rağmen öğrencileri için hep daha iyi neler yapılabileceğinin derdinde olmuş.
“Bir öğretmen bir hayat değiştirir” cümlesinin yaşayan örneği kendisi bence. Birçok meslektaşımın öğretmenliği sadece meslek olarak görmediğine inanmak istesem de köy öğretmenliği başka bir olay. Hayat şartları zor, oradaki kişilerle yeri gelir iletişim kurması zor( okulun gereksiz olduğunu düşünen kesimlerden bahsediyorum) , birleştirilmiş sınıfta eğitim vermesi zor, eğitim-öğretim için materyal bulması zor… Zor Allah zor anlayacağınız. Bunların hepsiyle başa çıkabilmeli öğretmen. Sezer Hocam alnının akıyla çıkmış. Siz öğrencilerinizin şansısınız
Şimdilerde #miniknotalar ı var Lütfen hocamın sayfasını bir ineceleyin. İnceleyin de minicik ellerin neler yapabildiğine bir bakın. Sezer Hocamın diğer kitabını da en kısa zamanda okumak istiyorum
Çocukluk anıları unutulmuyor, İyi:) veya kötü :(
Öğretmen hademeyi çağırdı.
Tahtanın önündeki izler silinmişti ama ruhumuzda kalan o korku ve dehşet izleri uzun yıllar kaldı içimizde.
Ve yine o gün içimizdeki öğrenme merakı sönüp gitti..
Acaba öğretmenler çocukları ezmek, dövmek, ağlatmak için mi öğretmen olmuşlardı?
İki yıl önce Savaş Öğretmen tarafından bu tahtanın önünde öldürülen merakım, öğrenme hevesim, kendime güvenim,
Melek Öğretmenin yüreğinden gelen sözleriyle, şefkatiyle ve sevgisiyle yeniden diriliyordu. İçinde hapsolduğum korku mezarının kapağı yeniden açılıyordu sanki. Melek Öğretmen beni o mezardan çıkarmak için ellerini uzatıyordu. İçimde iyi, güzel olan her varsa kıpırdamaya başlamıştı.
Sayfa 85Kitabı okudu
Savaş Öğretmenin azarından, dayağından ve bağırıp bizi korkutmalarından sonra Melek Öğretmen bize "gerçek bir melek" gibi gelmişti. Alışmamız zor olmadı. Tüm sınıfta bir rahatlama oluştu. Okuldan kaytarmalar azaldı.
Sayfa 84Kitabı okudu
-Baba, bizim öğretmenin adı ne?
-Sizin sınıfa hangi öğretmen giriyor?
-Yaşlı bir amca, kızgın suratlı işte.
-Hımm, anladım. Savaş Öğretmen.
-Daha bugün geldi ve bana kızdı.
-Kızdı mı, niye?
-Adını sordum diye.
-Bınun için kızılır mı?
Sayfa 26Kitabı okudu