Birkaç işim vardı onları hallettim. Sonra 3 yeni kitap aldım mutluyum. Kitap dinlemeyi bir yerlere giderken seviyorum çoğunlukla da evde olduğum için almak istedim. Sonra Hülya ablaya gittim arayı açmıştık. Bana diyor ki acı eşiğin mi yükseldi sesin daha az çıkıyor jsjdjs ah Hülya ablacığım geceden acıyan birkaç yerim daha var acılara yürüyor korkmuyorum :) şimdi eve gidiyorum akşam da nesibelere iftara gideceğim. Böyle yani minik zombi aklın kalıyor biliyorum Z raporu vermek istedim.
Z Raporu
Gün bitmek üzere, yorgunsun arka planda çalan müziğin ritmine kaptırdın kendini ama içinde bir boşluk bir huzursuzluk daha mutlu olduğun günlerin olmuştu…yatağına uzanınca anladın ne kadar yorulmuş olduğunu.. kafanı yastığa koyar koymaz uyuduğun günler geride kaldı artık kendine gel 30 larını geçiyorsun…. Bu ne demek biliyor musun ???? Daha fazla hata yapamazsın geriye dönemezsin telafi edemezsin Jung okudun gölge teorisi kafana yattı gölgene sığındın.. ne görüyorsun bak bir daha bak geriye attıkların attım sandıkların sessizliğin çığlığı karanlıkta ki kahkaha… kalktın işe gittin informal hayatında formal konuşmalar yaptın yedin içtin güldün mü??? Yapma şunu kandırma kendini.. cevabı biliyorsun. Ömür bakiyen bir gün eksildi farketmedin farketmezsin sabah erken kalkacaksın bırak gölge işini yapsın… yarın mı? sanmıyorum….belki…olabilir…mümkün… iyi geceler….
Yaşam boyu ne kadar çok insanla karşılaşıyor, etkileşime giriyor, bağ kuruyor, iletişimi etkin kılmak için elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyoruz, inanç ve emekle...
Ve zaman hızla ilerlerken, geçmişte yaşadığımız sorunların kökeninde yine iletişim içinde olduğumuz insanların olduğunu farkedince duvara çarpmış gibi hissediyor, kendimize yapmış olduğumuz zorbalıkla yüzleşiyoruz (Kaybetme ve yalnız kalma korkusu).
E tabi "küstüm, ver misketlerimi" yapamıyor, yola devam ediyoruz, bir farkla tükenmiş olarak! Çünkü insan denilen varlık bağ kurarak yaşamını idame ettirir.
Yaşamsal evrelerin içinde belki de en çetini, ilişkilerde detoks (arınma) evresi dediğimiz dönem. Farkındalık seviyesine bağlı olarak kişiden kişiye değişiklik gösteren, kum saatinin daha görünür olduğu, ceplerin fayda ve zarar dengesiyle dolduğu, kısacası kendini var ettiğin bu evre sana ayna tutuyor. Ayıklamalar yaparken, açılan boşluğu doldurma arzusu içinde yeni gelenler için daha seçici olmanı sağlıyor.
Çıkarsız, yansız, şükür dolu hissetmeni sağlayanlarla, gün sonu Z raporu verdiğinde, girdiler ve çıktılar arasında ki dinamikten memnunsan işlem tamam demektir.
Benim ceplerim kıymetlilerimle dolu ve yeni eklenenlerle şükür dolu hissedebiliyorum.
Siyasetin ve siyasîlerin ahlâkî seviyesi, toplumun zaaf ve erdemlerinin tam bir z raporu ve aynasıdır. Aynadaki görüntüye kızsak da gücensek de bu böyle. Ticaretin ve tüccarın, hukukun ve bürokrasinin düzeyi de aynen böyle hiç şüphesiz.
Bir toplumdaki ilmî ve ahlâkî irtifa kaybı şüphesiz ki her alanda tezahür eder. Şikayetçi olmak bizi bu ahvalden dışarda bırakmaz. Sekülerin ve dahi Müslümanın durumu da aynı irtifa kaybında müşterek.
Necip Fazıl’ın Gençliğe Hitabe’sinde çerçevelediği şu eleştiri, muhasebe ve duayı, yarını doğru inşa etmek için bugün gecikmeden yapmalıyız:
“Annesi, babası, ninesi ve dedesi de içinde olsa, gelmiş ve geçmiş bütün eski mümin nesillerden hiçbirini beğenmeyecek, onlara ‘siz güneşi ceplerinizde kaybetmiş marka müslümanlarısınız! Gerçek müslüman olsaydınız bu hallerden hiçbiri başımıza gelmezdi!’ diyecek ve gerçek müslümanlığın ‘nasıl’ını ve ‘ne idüğü’nü her haliyle gösterecek bir gençlik...”
Melikşah Sezen
Z raporu yalnızlıkla dolu
Bütün gün düşün, dön, dolaş. Sonuç gün sonu z raporuna göre kendi yanımdayım.
z raporu - ocak `24
İlk kitabım çok sevdiğim bir yazar olan 
Stefan Zweig'den 
Amok Koşucusu oldu bu yıl. Beni muhteşem derecede etkiledi diyemem fakat bir günde bitirilebilir, akıcı, tabii ki yazarın çok güzel psikolojik analizleriyle dolu keyifli bir kitaptı. Nitekim bu ayı yine aynı yazarın 
Geçmişe Yolculuk kitabıyla kapattım ki iki kitabın da ortak noktası, yazarın çok insani bir
