“dünyanın en zahmetli işiydi, acıyı tek başına yaşamak.”
• kaybolan | tarık tufan
“Dünyanın en zahmetli işiydi, acıyı tek başına yaşamak.”
Sayfa 62 - DKKitabı okudu
"İnsanlar birbirlerini tanımanın ne kadar güç olduğunu bildikleri için bu zahmetli işe teşebbüs etmektense, körler gibi rastgele dolaşmayı ve ancak çarpıştıkça birbirlerinin mevcudiyetinden haberdar olmayı tercih ediyorlar."
Sayfa 28Kitabı okudu
Her gün, herhangi biriyle, hep aynı şey olur, sürekli, ister sıradan olsun ister vahim her karşılıklı konuşmada insan anlatılan şeye ya inanır ya inanmaz, başka seçenek yoktur, fazlasıyla az sayıda ve fazlasıyla basit seçenekler; dolayısıyla insan söylenen aşağı yukarı her şeye inanır, inanmazsa da çoğunlukla susar, çünkü aksi takdirde her şey çok zahmetli ve çetrefil hale gelir, düşe kalka ilerlenir, hiçbir şey kendiliğinden akmaz.
Sayfa 42 - Metis YayınlarıKitabı okudu
O dönem anne olmak pek moda değildi; annelik bu dünyaya bakması zahmetli bir yaratık getirmenin ötesinde bir anlam taşımıyordu.
Sayfa 136Kitabı yarım bıraktı
Küba'da puro saranlar (Los Torcedores) ülkenin en eğitimli kitlesi sayılırmış. Malum, puro sarmak sıkıcı ve zahmetli bir iş; işçiler ilkokul öğrencileri gibi sıralara dizilip bütün gün elleriyle tütün yaprağı sararlar. Küba'da bir gelenektir, o sırada daha yüksek bir platforma oturmuş ve elinde mikrofon olan bir kişi kitap okur. Puro saranlar çalışırken kendisini dinlemeyi de aksatmazlar.
Küba Purosu= Bakire kızlarına bacaklarında sardığı en purolar olarak bilirdim. Bunu öğrenince bundan utandım :(Kitabı okudu
İnsanlar birbirlerini tanımanın ne kadar güç olduğunu bildikleri için bu zahmetli teşebbüs etmektense, körler gibi rasgele dolaşmayı ve anca çarpıştıkça birbirlerinin mevcudiyetinden haberdar olmayı tercih ediyorlar.
Sayfa 28 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu