Zaman hızla akıp geçiyor. Bir bir giderken ömrümüzden dakikalar hiç birşeyin farkında olmadan kapılıveriyoruz dünyanın rayihasina.Bizi biz yapan ve en çok bizden alan düşünce denizinde boğuluyoruz çoğu zaman.Hayatımızı iyi şekillendirmeye çalışıp en kötü biçimde yaşıyoruz.Sevdiklerimizin kıymetini ancak onları kaybedince anlıyoruz.Biz kendimizi ne çok büyütüyoruz, biz kendimizi ne çok kıymetlendiriyoruz.Bir gün altına gireceğimiz yerin üstüne ne çok tapıyoruz.
Zaman su gibi akıp giderken yaşadıklarımın bana kattığı duygu ve düşünceleri kalıcı hale gelmesi için deneme türünde yazmayı çok istedim. Yazmayı isteyip uygulamaya geçememek bende kilitlenmişlik etkisi yaptı. Belki de henüz hazır değildim. Bu kadar ertelememin nedenini kararsızlığa bağlıyorum. Yazmak en güzel eylem, yaşananlar zamanla belki unutuluyor fakat yazıya dökünce o anki duygular tekrar yaşanmış gibi oluyor.Söz uçar yazı kalır...
Hafifle ve rahatla. Senin, sen olarak, sevebilme, zevk alabilme ve neşe duyabilme kapasitenin bir sınırı yok ve kimse senin yerine zaman akıp giderken duruş bunları yapmayacak.
Sayfa 39
Zaman akıp giderken hayatın anlamını belirleyen şey ona neyi ne kadar nakşettiğimizdir. Her acı, her sevinç, her haz ya da her keder hayata nakış gibi işlenmiyor; eğreti duruyor bazısı, veya üstümüzden geçip giden kuş misali değmiyor, dokunmuyor bize. Dokunanlarsa yakıyor, yıkıyor, yapıyor, bozuyor, kılcal damarlarımızdan kalbe sızıyor, sonra tüm vücudumuza yayılıyor. Karman çorman bir nakışa dönüşüyor tenimizin altında, üstünde. Tenimizin altındakidir bir yüzümüz, üstündekiyse aynaya yansıyan kibrimiz.
Sayfa 143Kitabı okudu
Bilmem kaç kez geçtim buradan ve bilmem kaç bin düşünce ile... Hayat akan bir sudur, diyordu bir kitapta. Akıp giderken zaman, neleri de götürdüm kendimle ve neler götürdüm kendimden. İşte soruyorum ve düşünüyorum: Akarsuların taşıyıp biriktirdiği malzemeler gibi ben de neler taşımış ve biriktirmiştim bu hayat akışında. Neler, hangi düşünceler, hangi insanlar benimle gelmiş veya gelmemişti bu akışta...
(13.03.24)
Acele etmem gerekiyordu çünkü şimdi duymadığım bir şeyi bir daha duyamayacağımın bilincindeydim, insanın bir kaset dinlediğinde ya da bir film izlediğinde yeniden başa alabileceği gibi tekrar edilmeyecekti, anlaşılmayan ve duyulmayan her fısılt sonsuza kadar kaybedilmiş demekti. Başımıza gelen şeylerin kaydedilmemiş olması ne kötüdür ya da daha
Sayfa 28 - YKY, 2019.Kitabı okudu
Zaman birbirine bağlı vagonlar gibi akıp giderken senin tek gerçeğin ölümdür.
Sayfa 68Kitabı okudu
İki Dağ ve Bir Yol Hikayesi
Evvel Zaman içinde Kalbur saman içinde .
Horozlar tellal iken,Pireler hamal iken.
Bilinmeyen bir diyarın bilinmeyen bir halkı varmış.Bu diyarın ve bu halkın keşfi oradaki zenginliklerin keşfi ile bilinmeye başlanmış.
İnsanlar dağlarının zirvelerine çıkıp ucu bucaksız olan ovalarına bakıp bakıp kendilerinden geçiyorlarmış.Dağdaki yaban keçilerinin
