Uzun zaman önce okuduğum, ama ara ara açıp altını çizdiğim onlarca cümleyi tekrar gözden geçirdiğim bir kitap. Tek seferde okunup rafa kaldırılabilecek bir kitap değil; düşündüren, sorgulatan, anlatım tarzıyla da biraz yoran ve tüm bunlar birleştiğinde okuması bir hayli keyifli oldu benim için. Aslında yazarın bu isimde bir kitabı yok, çeşitli dergilerde yayımlanan yazıları derlenip kitap haline getirilmiş. Okurken hep şunu düşündüm: Nurettin Topçu'nun "var olmak" üzerine verdiği bir konferans olsaydı ve bire bir dinleme fırsatı bulsaydım nasıl olurdu ?
Kitapta anlatılan somut bir varlıktan ziyade içinde bulundurduğu tüm hasletleriyle sonsuzluğa erişme gayretinde olan bir varlık. İki bölüme ayrılmış kitapta 'düşünceler' ile akla, 'duyuşlar' ile ruha hitap ediliyor ve bu ikisinin birbirinden ayrı olması düşünülemez..
Ömrün her dekatında okunup farklı anlamlar kazanılabilecek bir eser. Nurettin Topçu'nun okuduğum ilk eseriydi, inşallah son olmayacak.
"Fikirlerimizin doğruluğu hususunda kullandığımız ölçünün darlığı, görüşümüzün darlığını doğurur. Ölçünün genişliği nisbetinde hakikate yaklaşıyoruz. Hayati menfaat ve iştihalarımız, fert olan varlığımızın dar sınırları içerisinde kaldığından daima hakikatten uzaklaştırır. Bizi başkalarına doğru götüren duygular, ferdiyetimizden sıyırarak daha geniş ufuklara götürdüklerinden hakikate o nisbette yaklaştırıcıdırlar. Kullandığımız hakikat ölçüsü genişledikçe hakikate o kadar yaklaşırız. Bu ölçü, sonsuzluk olunca mutlak hakikate temas ederiz." syf 30