‘’
Zehra sevmek ve kendini sevdirmek ihtiyacıyla doğmuş bir çocuktu. Küçükken kedi yavruları gibi sokulgandı. Bir saniye gülümseyerek yüzüne bakmak, hafifçe başını okşamak onu esir etmeye kafi gelirdi.’’
Sayfa 48Kitabı okudu
Zehra Kardelin
" Sen kimsenin bilmediği bir yıldız gibisin
İstersen derya düşünür kahrolur kederinden
İstersen dağ yürür yağmur olur bulut olur.
Bir rüzgarın koynundan çıkar gelirsin
Gözlerin iki siyah karanfil gibi
Gözlerini alsam yakama taksam."
Sayfa 18Kitabı okudu
Ne Settarhan Zehra'yı gördü o esnada ne de Zehra Settarhan'ı. Hatırlamak ve tanımak kadar görmek de zaman işiydi besbelli. Onun da düğümü kaderde kilitliydi.
Sayfa 489Kitabı okudu
Tesadüf neler yapmaz!
Sayfa 19 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Düşünce, ihtimallerin yürüyüş alanının köşesini bucağını araştıra araştıra gerisinden gelmekte olan sevdaya emin bir yol açar.
Sayfa 10 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Hafize Hanım'ın bahsettiği şeyi, sonsuzluktan gelip yine sonsuzluğa giderken bir süreliğine bu kusurlu dünyaya uğrayan desenleri görmeye çalıştıysa da bir süre sonra uykuya daldı Zehra. Hayy'dan gelen Hû'ya gidiyordu rüyasında ama sonsuzdan sonsuza bir yol, işte onu bulamadı.
Sayfa 62Kitabı okudu
Nefret ve intikam arzuları hep bu muhabbetin getirdiği şeylerdi.
Sayfa 60 - Türkiye iş bankasıKitabı okudu
Zehra bana gülümseyince kitaptaki harfler de güldü sanki. Ayağa kalkıp deli danalar gibi koşmaya başladım. Aşık olunca ne yapacağını bilemeyenler koşardı çünkü. Hem de deli danalar gibi. Ben de öyle yaptım. Kalbimin gümbürtüsünü ayaklarımın gürültüsüyle susturdum.
Sayfa 45 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
