Azra
@azradiyebiri0
aşk imiş her ne var alemde
Öğrenci
6 Aralık
18 okur puanı
Ağustos 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
43. Sone
Elizabeth Barreth Browning
Seni nasıl mı seviyorum? Dur anlatayım.
Seni ruhumun erişebileceği derinlikte,
Ende ve boyda seviyorum.
Varlığın ve düşsel erdemin sınırları
Görünmezken gözüne,
Seni her günün en sakin anı gibi seviyorum,
Güneşle ve mum ışığıyla.
Seni özgürce seviyorum, hak için savaştığı gibi insanların.
Seni safça seviyorum, şükran duasından dönmeleri gibi inananların.
Eski acılarıma ve çocukluk inancıma
Sunulmuş tutkuyla seviyorum.
Seni, kaybettiğimi sandığım bir aşkla seviyorum,
Kayıp azizlerimle, nefesimle seviyorum seni,
Ömrümün tüm tebessümleri ve gözyaşlarıyla
Ve Tanrı izin verirse eğer
Seveceğim seni, öldükten sonra da.
Hani insan her şeyi unutarak yaşayabilirdi ama her şeyi hatırlayarak yaşayamazdı. Hani unutmak insan soyunun en büyük şifasıydı.
"Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. Alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna."
Okur Takip Önerileri
"Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok."
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.
“İçimde yarım kalmış bir konuşmanın üzüntüsü vardı”
Bir yerime bir bıçak saplansa bu kadar acıtmazdı canımı.
"Bir şeyin eksik olduğunu, eksik olanın ruhum olduğunu fark ettim."
Kelimelerin iyi geldiği, yarım kalmış insanlarız biz.
Susmak konuşmaktan daha ağır değil midir?
-
-Öğret bana, nasıl unutulur düşünmek?
-
Utan, ey çağ! Soylu insan yetiştirmez oldun!
Ölçülü sev ki uzun sürsün sevgin.
Bir kere başladık, bitireceğiz, derdi. Bir kere doğduk, yaşayacağız.
Beni bir gün unutacaksan bir gün bırakıp gideceksen boşuna yorma derdi boş yere mağaramdan çıkarma beni alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna.
‘’İçimde olanları hissedemiyor musunuz?’’ diye söze başlardı. ‘’Biliyorsunuz, rahat konuşamıyorum. İşte, elinizi verin, tam şurada beni önleyen bir şey var, sanki ağır, epey ağır bir taş orada duruyor, sanki epey derin bir keder yaşıyormuşum gibi, anlatılması zor. Böyle bir şey hem acıdan, hem neşeden olabilir. Kimi soluk almaz, acı çeker, kimi de ağlamak ister! Sanki çok büyük bir mutsuzluktan çıkmışım gibi, ağlasam belki rahatlarım.
"İnsanlar kalpleriyle hisseder... O benimkini yok ettiğine göre kendisine acımama imkan yok."
“Ve yaşıyorsam eğer, ben onda yaşıyorum. Her şey yok olup yalnız o kalsa, benim varlığım gene devam ederdi; her şey yerinde kalıp da o ortadan kaybolsa, dünya bana büsbütün yabancı olurdu.”
-Hadi gidelim Olric.
-Nereye efendimiz?
-Ona Olric.
-O artık başkasıyla efendimiz.
-Olsun onun mutlu olduğunu uzaktan izlemek de yeter bize Olric.
-Kolundaki yaralar efendim.
-Tutunurken oldu Olric.
-Ya yüreğindeki yaralar efendim.
-Tutulurken oldu Olric!
-Peki ya gözlerindeki suskunluk; ne efendim?
-Hiç dokunma, sus Olric!
“Olur ya, belki bir gün tam senin gibi hissederim, senin heyecanların benim heyecanlarım olur: o zaman seni bütünüyle yaşarım, kim bilir?”
“Bütün hayatımızı yersiz çekingenliklerle mi geçireceğiz Olric? Cesareti yalnız kafamızda mı yaşayacağız?”
'Aramızdaki boşluğu nasıl doldurmalıyım? Sen olmadan seni nasıl öğrenmeliyim?'
'Ölümcül düşüncelerini hafifletirdi bir insanın varlığı belki. Belki de anlatmaya çalıştın birilerine. Kim bilir? Anlatamadın; belki o insanın yüzüne bakar bakmaz anlatmanın yararsızlığını gördün.
'Ölüm güç bir şeydir .Ölümün son iyiliği ,bir daha ölümün olmamasıdır ,diye düşünürüm her zaman.'
'Eğer sizi kendimden şimdi uzaklaştırırsam bütün kabahat sizin varlığınızdır...Yıktınız ve zarar vediniz ve bunu yalnızca bana değil, beni seven herkese karşı yaptınız;ipin ucundasınız.'
"Bazı geceler dümen gibidir. Saatler sabaha ulaşırken öyle bir döner ki bütün hayatın seyri değişir bambaşka bir yere kırar kaderi" Şermin Yaşar – Göçüp Gidenler Koleksiyoncusu
Biraz daha uyursam bütün bu olanlardan kurtulabilirmiyim?
