Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
burcu
burcu
@burcuzeze
Gazeteci
Ankara Üniversitesi İLEF/ Ege Ünv. SBE
İzmir
96 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
160 syf.
10/10 puan verdi
Hiç acele etmeden, yudum yudum okudum. Anı betimlemesi o kadar sade ve doğal ki günümüzde geçmişin kasvetinden, geleceğin kaygısından kurtulmak için tavsiye edilen "kişisel gelişim an"larından çok farklı bir an bu anlatılan "an". 1963'te yazılan bir metinden hala sıcak bir temmuz rüzgarı esiyor sizin zihninize de.
Bilge Karasu, suyu berraklaştırıp en güzel çakıl taşlarını hiç avcuna almadan, büyüyü bozmadan bize gösteriyor. Metinleri fonetik bir uyumla bir şarkı gibi akıp gidiyor. Gereksiz monologlarla okura haksızlık etmeden olması gereken parantezlerde epey düşünmenizi sağlıyor.
Tanrısal anlatımın bu kadar yakıştığı çok az hikaye gördüğümü de söylemeliyim bu arada. İyi ki yazmış...
232 syf.
10/10 puan verdi
Bir müzik çalışması için eline alıp bırakamadım. Eğer özel bir ilginiz oluşmamışsa ya da sizi şiire yönlendirmiş iyi bir edebiyat öğretmeniniz, dostlarınız yoksa aynı hayattaki eksikliklerimizden biri haline geliyor şiirle yatışamamak ya da coşamamak. O yüzden böyle eski derlemeler çok önemli. İnternetteki özensiz toplamalara da benzemiyor. Adı sanı çok gerilerde kalmış, en az İkinci Yeni kadar tanınmayı hak eden şairleri de keşfetme aracı oldu bu kitap.
·
Puan vermedi
Bu kitap uzun yıllar çok satanlar listesinde yer aldı, çoğumuz da agresif başlığının cazibesiyle o dönemlerde okuduk. Geçmişte okuduğu kitapları yeniden başka bir gözle ve yeni yaşam deneyimleri ışığında okumak isteyen benim gibi insanlar için güzel bir nostalji. Dönemine göre mikro ilişkilerdeki iktidar/ tahakkümden başlayan örtülü psikanalitik yaklaşımları ve gözüpek eleştirileri bir kez daha gülümsetebilir. İyi okumalar
Okur Takip Önerileri
136 syf.
·
Puan vermedi
İranlı kadın şairlerin eserlerini derleyen ve yaşam öykülerine ilişkin küçük bilgiler ve fikirler veren bu kitap, bana sorulursa fazlasıyla geride kalmış. Birkaç dergi editöründen başkasının dikkatini çekmeyeceği kanısı oluşturan kitabın derleme ve çevirisini de yaptığım küçük bir araştırmayla bu konuda epey uzman bir ismin yaptığını gördüm. Modern İran Edebiyatı Üzerine Bir Bibliyografya Denemesi başlıklı bir akademik çalışma da yapmış olan Kenan Karabulut'un masallardan bugün severek izlediğimiz İran sinemasına ilham vermiş roman ve öykülere değin pek çok alanda kalem oynatmış olması, pek titizlikle ele alınması gereken şiir çevirisi konusunda da içimizi rahatlatıyor. Zira her ne kadar benzer coğrafyalarda nefes alıp veriyor olsak da Farsça'nın ironi kalıplarıyla Türkçe arasındaki düşünme biçimi farklarını şiirleri okurken görebiliyorsunuz.
Bu derleme kitap öte yandan bize kadın şairlerin imgelemine dair önemli gözlemler yapma fırsatını da veriyor. Örneğin şarap, kadeh, gece, sokakta oynayan çocuk gibi imgelerin İranlı kadın şairler arasında en ortak imgeler olduğunu görmek gibi.
Asırlarca monarşiden oligarşiye, adı değişen zalimliğe rağmen zarafetini gerekirse yer altında sürdürmüş bu halkın sanatı, kavurucu sıcakta serin bir dehlizde kekik kokuları eşliğinde kadife bir sesin söylediği şarkıları dinlemek gibi. Hele bir de bunun öznesi kadın şairlerse... Emeği geçenlere teşekkürler...
112 syf.
·
Puan vermedi
Bu kitaptan en az Şeker Portakalı kadar keyif aldım. Teknik olarak çok sade ve anlaşılır bilgiler edinmek de cabası. Her çocuğun deli filozofu varsa bu kitapta Moe Amca çok güzel resmedilmiş. Bir çırpıda gülümseyerek okunan bir kitap.
144 syf.
10/10 puan verdi
İsmi sizi yanıltmasın. Nazlı Eray'ın ne büyük edebiyatçı olduğunu bilseniz de bu isim bazen yanıltıcı olabiliyor zira. Öte yandan öyle olsaydı pek çok akademik çalışmaya da konu olmazdı sanırım...
Terkedilen bir kadının bohem yaşamıyla başlayan roman, çok incelikli bir absürd komediden büyülü gercekçiliğe savrulurken sonlara doğru sizi sarsıyor. Orada oturmayan aşkı artık çok da önemsemiyor; kah kanadı romatizmalı meleği, kah erkek iade reyonunu ve nice detayı hatırlayarak gülümsemeye devam ediyorsunuz.
Öte yandan metin çok güzel gezi anlatıları ve özgün toplumsal motiflerle sıradışı bir kimlik kazanmış.
71'in baharında, ömrünün baharında katledilen, asla ölmeyecek devrimcilere çaktığı selam da ayrı kıymetli.
Yazan kaleme sağlık...
140 syf.
·
Puan vermedi
Nazizmi desteklediği için kendi halkı tarafından protesto edilmiş ancak bu fikrinden utanmak şöyle dursun ısrarla savunan Knut Hamsun'un edebi eserleri dışındaki seyahat günlüğünü özellikle merak ettim ve bu savunusunun izlerini görmek istedim. Çoğu bölümünde çevirmenin "kulaktan dolma ya da gerçek dışı bilgilere dayanarak"
88 syf.
·
Puan vermedi
Gazete haberinden esinlenerek kaleme alınmış pek çok edebiyat eseri gibi bu kitap da bir çırpıda okunup bitti. Spoiler olmaması adına pek çok detayına değinmeyeceğim ama yalnızlık, kapitalizm, Doğu-Batı çatışması, Avrupa hegemonyası ve modern yaşamın handikaplarına dair pek çok konuyu yeniden durup düşünme ihtiyacı hissettiren kitabın sonu, yani ana öznelerinden birinin çarpıcı hikayesi de hakikaten sürpriz oldu.
Kısa bir roman olarak nitelendirebileceğimiz bu kitapta öyle satır satır altı çizilesi göndermeler ve habere oranla beklediğimiz çarpıcı kurgu olmasa da kitabın kendisi kendi altına kalın, fosforlu bir çizgiyi çekiyor. Ve çarpıcı bir kurgu yerine, sadelikle, sonda söyleyeceğini baştan söyleyerek nasıl etkili olunacağını bir kez daha gösteriyor ki bunun zorluğunu kabul etmek durumundayız. Zira gerçek yaşam öyküsünden yola çıkmış, öykü örgüsü haber metninde yer bulmuş bir olayı bu şekilde işlemek ancak ustalıkla açıklanabilir.
96 syf.
·
Puan vermedi
Bu kitabı pandemi döneminde okumuş, dönemin kasvetinden kaynaklı tam yoğunlaşamamıştım. Çünkü örtüştüğü noktalar çoktu. Kitabın da bir pandemiyi konu alması, Çin'de başlaması, özellikle yaşlılar arasında tehlike yaratması...
İlk kez 1937'de yayımlanan ve Hitler politikalarından esinlenilerek kaleme alınan kitap, tiyatro oyunu formunda. Müthiş bir karakter inşasına da imza atan Karel Capek, sadeliği, gereksiz detaylara ve yan yollara sapmamasıyla da benim dikkatimi çekti şahsen. Kitabın arkasında yer alan "Faşizme ve savaşa karşı pandemiyi sınır olarak kurgulayan Capek'in Beyaz Veba'sı kehanetin ta kendisi" sözünü pandemi günlerinde okuduğunuzu düşünün; epey sarsıcıydı.
Ve gördüm ki, o günler geçse de savaş pandemisi, silah ticareti ve diktatörlerin kendi elleriyle yarattığı savaş çığırtkanlığı salgını hiç bitmeyecek.
196 syf.
·
Puan vermedi
Bir ütopya gibi başlayıp distopya ile finallenen bir kitap. İnsan zalimliğinin her zaman doğa ile çatışarak başladığına ilişkin çarpıcı bir girişi olduğunu düşünüyorum. Olay anlatımı metaforların önünde. Her satırının altını çizmiyorsunuz ama bütünün duygusunu kitabın sonuna kadar koruyor, bazı soruları karakterle birlikte soruyorsunuz.
İktidarların koyu karanlığını ve karşısındaki insan doğasını da ustalıkla işleyen bir roman.
232 syf.
·
Puan vermedi
Kitabı okurken fikriniz mütemadiyen değişse de bittiğinde 'iyi ki okudum' dedirten bir kitap. Siyasal ardalanı Soğuk Savaş, emperyalizm, paylaşım savaşları, Nazizm gibi pek çok kavrama uğratırken Berlin Duvarı kelimesini bu kadar az geçirip Berlin Duvarı'nı en güzel anlatan kitaplardan biri olduğunu düşünüyorum. Bazı bolumleri hakikaten sert, yalın ve tiksindirici. Masumiyetin ontolojisi üzerine düşünürken bir daha masumiyet kelimesini asla sözlük anlamıyla anlamayacağınızı kavrıyorsunuz. Karakterler bir süre daha sizinle kalıyor ancak hiçbiri ile özdeşlik kurmamak bence bu romana özel değer katan unsurlardan biri. Dönem müziklerine ilişkin tatlı anekdotlar dikkat çekici ve hoş. Kurguya gelelim... Baş döndürücü, zeki ve ince. Mektup ve rüya, anlatının düğüm çözümlerinde ustalıkla kullanılan enstrümanlar. Ve son notla yaşanan şok... Vesselam. Okunmalı.
155 syf.
6/10 puan verdi
Başta büyük bir derinlik vaadi ile okuru yakalayan bir anlatı olsa da son satıra kadar beklememe rağmen o derinligi bulabildiğimi düşünmüyorum. Irkçılık, kölelik, bilimsel elitizm gibi konulara yaklaşımı kitabı besleyen unsurlardan biri ama yine de sanki bir sos olmaktan öteye gidememiş.
108 syf.
10/10 puan verdi
Kimsenin kimseyi merak etmediği, hikayesini hayal etmediği dünyada Sait Faik çocuk merakıyla insana dair her şeyin bitmediğini söylüyor belki bize. Belki Papaz Efendi hikayesindeki balıkçının şarkısı gibi dinlemişizdir ama duymamışızdır bunu.
Bu öyküler belki bize diğerini ötekileştirmeden merak edebilmenin, kenepede uyuyakalmış üşüyen bir mahmuru kelimelerden bir yorganla örtmenin de güzel bir yaşam gayesi olabileceğini söyler.
Öte yandan yoksulluğu ölçüsü belli sloganlarla değil, çalışmadığımız yerden gelen sorularla sorgulatır Sait Faik. Bu kitapta da öyle oldu. İkinci paragraftan çıkar çıkmaz derinleşen tüm öykülerde karakterler de muhteşemliği aleladelikten alıyor. Senin benim gibi yani, öfkelenir, parlar, kıskanır, fikir değiştirir, unutur ama baharı sever. O yüzden adam lüzumsuz olabilir ama öyküsü elzemdir.
48 syf.
·
Puan vermedi
Yazarının gülümsemesini bildiğiniz kitapları biraz daha olumlu referanslarla okuyabilirsiniz :) Geçmiş Muayene İstasyonu'nun yazarı Neslihan Yiğitler de dahil olduğum okuma kulübünden olduğu için kitabını merakla okudum. Farklı dönemlerin farklı atmosferlerini başarıyla oluşturan, belli ki sadeliği için çok emek harcanmış öyküler aynı zamanda birbirine komşu. Betimlemeler, benzetmeler ağdasız ama vurucu. Kadın bakış açısının özgün yönlerini öykülerde görmekle birlikte metinler arası göndermeler de genel kurgu tarafından gayet yalın biçimde hazmedilmiş. Berlin Duvarı'nın yıkılmasından Gezi'ye kadar pek çok tarihsel uğrak noktası da öykülerden okura göz kırpıyorlar.
Sadece bir yerinde kurgusal bir boşluk olduğunu düşündürdü. 2009 başlıklı öyküdeki vapur isimlerinin içinde Gezi var. Ancak protestoların başlangıç tarihi ve ismin gemiye verilmesi daha sonraki tarihlere tekabül ediyor. Bu da bir nazar boncuğu olsun diyelim :) Yazarın tamamlanmak üzere olduğu ikinci dosyayı bekleyelim :)
208 syf.
·
Puan vermedi
Kişisel bir eksiklik olarak aslen öykücü olan bir edebiyatçının ilk okuduğum kitabı ilk romanı oldu. Deli İbram Divanı'nın girişi, teknik anlatımların yoğunluğu (demircilik, denizcilik ) o anlatımları yeterince tahayyül edememek ya da sürekli internetle bölmek gibi nedenlerden dolayı biraz kopuk geçti. Hikaye belirdikçe ve kahramanın ikilemleri ortaya çıktıkça bu konu geride kaldı. Anadolu insanının doğa ile kurduğu denge, şefkat ve karşısında yeni serpilmeye başlayan finans kapitalin merhametsizliğinin farklı karakterler üzerinden anlatmış. İnsan ilişkilerinin de pirüpak ve tek boyutlu olmadığını alt metinde sık sık gördüğümüz romanın kurgusu ve zaman akışı da sürükleyiciliği artırmış. Bebek bir yunusun yaşamına kast etmek zorunda kalan çocuk kahramanın bu cinayet üzerinden büyümesinin serüveni de olan roman, yolculuğu aynı yerde bitiriyor ama okurun adalet duygusunu da örselemiyor.
Normalin konforunu kitaptaki deli vasıtasıyla bozan yazar mantık ve deliliğin farklı şeyler olduğuna dikkat çekiyor bir yandan.
Öte yandan İzmir ve Kemeraltı'na dair detayların hoşluğu da değerlendirmede atlanmamalı :)
