İlk önce kitabın konusu hakkında bilgi vermek isterim. Kanadalı güzel bir kadın olan Finten , Londra’da rahat içinde yaşamaktadır. Kocası Mister Cross Avustralyalı çok zengin bir ihtiyardır. Finten sosyeteye girmek ve asil unvanını kazanmak için kendisini seven Lord Dick ile evlenmek ister. Bu yüzden kocasını öldürmesi için kendisine aşık olan uşağını -Davalaciro- kandırarak Avustralya’ya gönderir. Ve olaylar başlar.
Tiyatro türünde olan eser düz yazı şeklindedir. Ayrıca diyaloglarda şiirsel bir söyleyiş hakim hatta bazı yerlerde şiir de vardır.
Örneğin: Öyle bir şiddet-i tasmîm ile çıkdım ki yola,
Karşıma çıksa eğer seng-i mezarım dönmem!
Bahr-i zehhâr değil, ebr-ü şererbâr değil,
Hep yanar dağlar ile dolsa civarım dönmem!
Gibi...
Örnekten de anlaşılacağı gibi eseri okurken zorlanmadım değil. Dili ağır ve aşırı süslüydü. -Gerçi Tanzimat ikinci dönem sanatçıları tiyatroyu sanat eseri olarak gördüklerinden olmalı bu biçem- Yoğun duygu ve coşkulu anlatıma ağırlık verilmiş. Karakterler romantizm anlayışının temelinde yer alan iyi - kötü çatışmasında yerlerini almış. Baş karakter -Finten- bu çatışmada kötü tarafın temsilcisinden biriydi.
Eser tiyatro olmasına rağmen mekânlar, tiyatro tekniğine ve sahne tekniğine uyumlu değildi. Burdan da sergilenmek için değil okunmak ve sanat için yazıldığı anlaşılmaktadır.
Araştırmalarım doğrultusunda Sheakespeare’i seven ve ondan çok etkilenen Abdülhak Hamit, Finten’de karakter ve olay örgüsü ile onu hatırlatmakta ve onun izinden yürümektedir.
İlk kez okuduğum Tarhan eseri olan Finten’i beğendim ve sevgiyle tavsiye ederim.
