Emily Bronte'in yazdığı ilk ve tek kitap olmasından dolayı ne kadar üzgün olduğumu belirtmekle başlamak istedim. Böyle güzel üsluplu ve konulu bir kitabı okuduktan sonra yazarın diğer eserlerini de okumak isterdim ama yazarın kitabı bitirdikten bir yıl sora ölmesinden dolayı böyle bir şansım olmadığı için hem kendi adıma hem de edebiyat dünası adına çok üzüldüm.
Kitabı okurken Thrushcross Çiftliğine kiracı olarak yerleşiyoruz ve çiftlikle uğultulu tepelerin sahiplerinin hikayelerini evin hizmetçisinin ağzından dinliyoruz.
Kitabın kısaca bir özetini yapmak gerekirse her şey bir babanın Heatcliff adını verdiği çocuğu sahiplenmesi ile başlıyor. Zamanla Heatcliff evin küçük kızı Catherine ile arkadaş oluyor, zamanla arkadaşlığı aşka dönüşüyor ama Catherine daha saygın bir adam olan komşuları Edgar Linton ile evleniyor. Bunun üzerine çekip giden Heatcliff 3 yıl sonra zengin birisi olarak dönüyor. Dönüyor dönmesine ama aşkı da nefrete dönüşmüş oluyor. Bundan sonra da Heatcliff in intikam alma hırsını, öç alma isteğini, bir bakıma da saplantısını okuyoruz.
Her ne kadar intikam, hırs, öç almak gibi kötü kavramlarla başlamış olsam da kitaptaki iyi kavramlara ve bunları temsil eden karakterlere de dikkat çekmek gerek. Örneğin Catherine'in evlendiği adam Edgar linton sadakatin, hikayeyi ağzından dinlediğimiz evin hizmetçisi Nelly Dean iyiliğin ve sevginin simgesi olarak karşımıza çıkıyor.
Kısacası kitapta iyilik ve kötülüğü saf halleriyle görüyoruz. aşksa aşkı, nefretse nefreti, kinse kini, iyilikse iyiliği tam haliyle yaşıyorlar.
Sonuç olarak dili ve konusu bakımından tek solukta okunabilecek film tadında bir klasik. Okuyun okutun
