Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Hanna Cash İn Türküsü
"1. Entarisi pazen, atkısı sarı, gözleri göller gibi kara, ne parası pulu var, ne yapacak işi, ama öyle uzun ki siyah saçları, değer uçları kirli topuklara. İşte Hanna Cash, yavrum, Ayartıp soyardı beyleri. Geldi esen rüzgarla bozkırdan, gitti gene esen rüzgarla. ..." Bertolt Brecht Bertolt Brecht, kısaca Bert Brecht. Asıl adı Eugen Berthold Friedrich Brecht (d. 10 Şubat 1898 Augsburg - ö. 14 Ağustos 1956 Berlin)20. yüzyılın en etkili Alman şairi, oyun yazarı ve tiyatro yönetmeni olarak nitelendirilir.
Eugen Berthold Friedrich Brecht (10 Şubat 1898 - 14 Ağustos 1956)
Ertesi gün iyice kötüleşti durumu. Kesintisiz olarak beş on para kazanabilmek için, belirli bir köşede oturmak gerektiğini anladı. Bu ise mümkün değildi, çünkü sürekli olarak yerleştiği her köşeden sürülmekteydi. Ötekilerin ne yaptığını bir türlü çakamıyordu. Şöyle ya da böyle, hepsi, ondan daha zavallı gözükmekteydiler. Yırtıklarından kemikleri görünen giysileri vardı. (Sonraları, belirli çevrelerde, çıplak et göstermeyen elbiselerin, kötü vitrin sayıldığını öğrendi.) Ayrıca, görünüşleri de daha kötüydü bunların; mutlaka bir yerleri sakattı. Çoğu doğrudan doğruya çıplak beton üstüne oturuyorlardı; yanlarından geçenler, hasta olmalarından korksunlar diye. Fewkoombey seve seve oturacaktı çıplak betona ya, buraları orta malı değildi anlaşılan; ya polis, ya dilenciler durmadan rahatsız ediyorlardı onu. Bütün bu sıkıntılar sonucunda üşüttü, soğuk algınlığı göğsüne indi, ciğerini dağlayan sancılarla ve yüksek ateşle dolaşmaya başladı.
Sayfa 8 - İletişim Yayınevi - ÇEVİREN: Sevgi SoysalKitabı okuyacak
Reklam
Bertolt Brecht (10 Şubat 1898 - 14 Ağustos 1956)
"Acıya sevinen zalimlerin zevk çığlıkları, bir gün kendilerini sağır edecektir."
Berthold Friedrich Brecht (10 Şubat 1898 - 14 Ağustos 1956)
İstediğince yalın görünsün göze Kuşkuyla bakın En küçük olaya bile! Sınayın gerekli olup olmadığını, Hele «alışılagelmiş» türden ise! Açıkça istiyoruz şunu sizden: Sakın doğal bulmayın hep alışılageleni! Çünkü artık hiçbir şeye doğal denmemeli; şu kanlı kargaşanın, şu düzenli geçinen düzensizliğin, serserice başına buyrukluğun ve insanla ilintisini yitirmiş insanlığın egemen olduğu dönemlerde kimse demesin: Doğaldır bu olup bitenler; böyle denmesin ki. Her şeyin değişebileceğine inanılsın.
Sayfa 5 - Günebakan Yayınları - 1977
Sovyet Rusya'da İktidar Mücadelesi (dipnot)
Kruşçev, Sovyetler Birliği Komünist Partisi'nin 14-25 Şubat 1956 günlerinde toplanan 20. Kongresi'nin 25 Şubat 1956 günkü gizli oturumunda yaptığı bir konuşmada Stalin'e ağır hücumlarda bulunmuş ve Stalin'i "kişiye tapma" sistemini kurmakla itham etmişti. Bundan sonra Sovyet Rusya'da "Stalinci" olmak bir suç sayılmıştır.
Sayfa 418 - Timaş Yayınları, 20. BaskıKitabı okudu
Kruşçev (Hruşçov)
Rivayete göre; 14 – 26 şubat 1956 arasında toplanan o meşhur Sovyetler Birliği Komünist Partisi yirminci kongrede Stalin'i ve Stalinizmi mahkum ederken salonun arka taraflarından bir ses yükselir: - Ve o zaman siz neredeydiniz yoldaş kruşçev? Kruşçev sesin geldiği taraftaki yüzleri inceler ancak soruyu kimin sorduğunu tespit edemez. "Soruyu soran kimdi?" diye sorar, kimse yanıtlamaz. Bunun üzerine yeniden "Bunu soran kimdi?" diye seslenir, yine kimse yanıtlamaz. bu defa Kruşçev şöyle bağırır: - Şu anda senin olduğun yerdeydim yoldaş!
Reklam
Berthold Brecht 10 Şubat 1898 - 14 Ağustos 1956
"Ve onlar savaşa gittiler. Cephaneleri yoktu. Ve bazı iyi kişiler, onlara cephane buldular. "Savaş olmaz kurşunsuz, sana kurşun gerek çocuğum!" "Siz bizim yerimize savaşa gidiyorsunuz, biz sizlere kurşun üretiyoruz." Ve bir yığın silah yaptılar. Sonra bir savaş daha gerekti. İyi insanlar hemen savaşı buldular. "Cepheye, cepheye çocuklar! Vatan elden gidiyor! Cepheye gidin ananız, bacınız uğruna din ve kralımız adına!"
14 Şubat 1956
Hep senin anlamın, varlığın, hayalin peşinde sürüklenmek. Bildiğim bir şey, gerçekten yaşadığımı seninle duymamdır...
Sayfa 113 - Kültür YayınlarıKitabı okudu
14 Şubat 1956
Senin olmak, böyle korkunç-güzel ve kendi kendine yeter bir iştir. Budala mıyım, de bana. Yüzünü, sesini bir özledim ki sorma. En çok da burnunu. Şaka değil. Nezleysen bir kâğıda silin de gönder ben de olayım. Hasretim soğuklara, belalarına...
Sayfa 112Kitabı okudu
Vaktiyle bir Atsız varmış var olsun
HÜSEYİN NİHAL ATSIZ HAYATI 12 Ocak 1905 - 11 Aralık 1975 Hüseyin Nihal Atsız Bey'in babası, Gümüşhane ilinin Dorul ilçesinin Midi köyünden 'Çiftçioğulları' ailesine mensup (Deniz Makina Önyüzbaşısı) Hüseyin Ağa´nın oğlu (Deniz Güverte Binbaşı) Mehmet Nail Bey olup; annesi ise, Trabzon'un kadıoğulları ailesinden (Deniz Yarbayı) Osman Fevzi Bey´in
42 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.