Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.32
Emil Zola Paris’te 2 nisan 1840 da doğdu. Tanınmış bir mühendis olan babasının erken vefatından sonra maddi yoksulluğu tatmış oldu. Yaptığı hatalar ve hayal kırıklıkları onu yinede yıldırmadı aksine onların sayesinde daha azimle çalışmaya başladı. Orta öğretimi bitirdikten sonra yüksek öğretime geçiş yapamadı ve bir süreliğine katip olarak
Herkesin adını duyduğu, bildiği, hatta harita üzerinde çoğu zaman kolayca bulabildiği bir adadır Girit. Pek çoğumuz için bir Yunan adası işte. Hatta sağlıklı insanlar yaşar orada ve sağlıklı yemekler yerler. Güzel, masalsı bir diyardır. Değil mi?..... Aslında değil. Yüzyıllarca orada yaşayan Türk ve müslüman toplum 1893 yılında göçe zorlanmış.
184 syf.
·
Puan vermedi
Clarissa, Stefan Zweig’ın ölümünden 39 yıl sonra yayıncısı tarafından bıraktığı notlardan yola çıkarak tamamlanan romandır.
Çocuklarına nasıl şefkat gösteceğini, onlarla nasıl konuşacağını bilmeyen, görevine bağlı, onurlu bir yarbayın kızı olan Clarissa Schuhmeister’in 1902-1921 yılları arasındaki hayatı anlatılmaktadır.
Özellikle savaş yılları çok zordur, savaş onu sevgilisinden ayırmıştır. Askeri bir hastanede hemşire olarak yaralı askerlere yardım ederek acılarını hafifletmeye çalışır, bir bebek beklediğini üstelik düşman ülkeden olan birinin bebeğini taşıdığını öğrenince ne yapacağını bilemez. Babasının ve çevresinin değer yargıları durumunu oldukça güçleştirmektedir. Ayakta kalıp mücadele etmesini sağlayan tek şey Leonard’a olan sevgisidir.
Kitaptaki tüm karakterlerin yaşam öyküleri kitabı ilginç ve sürükleyici hale getiriyor, keyifli bir okuma oldu ancak kitabın sonu hiç beklemediğim bir şekilde bende karakterlerden birine kızgınlık uyandırarak bitti. Üzüldüm. Okunmaya değer bir kitap.
222 syf.
·
Puan vermedi
Roman tadında bir eser bekliyorsanız eğer beklentileriniz boşa çıkacak demektir.Başlangıçta biraz kısa olay örgüleri var ama asıl kitabın yazılış amacı eleştiri yazmak gibi.Yazar 1902 yılında Londra'nın karanlık tarafına ışık tutmuş.Yazarın bir süre fakir kesimle yaşamaya başlayıp burda geçen birkaç olayı ve daha sonra gözlemlerini ve eleştirilerini ele almış.Benim için özellikle aranıp okunacak bir kitap değildi.Elbette içinde çok etkileyici gelen insan olmanın farkı nerde dedirten kısımlar var ama bence bir öncelik değil kitap.Ama kitabın adının güzel seçilmiş olduğunu itiraf etmeliyim.Sefaleti uçurum olarak görmek ve sefalet yüzünden dibe vuran insanları uçurumdan düşen insanlara benzetmek de yazarın güzel bir tercihi olmuş.
1902 yılı Londra- Doğu Yakası ve günümüz Dünyası. Değişen takvim yılıyla beraber ekonomi, güçler dengesi, kanunlar, devletler, yollar, binalar ve daha birçok şey. Ama üzülerek söylüyorum ki insanlık adına değişen pek birşey olmamış. Ötekileştirilen insanlar, ölen çocuklar ve yetişkinler, birbirini sevmeyen, nefret edip kin besleyen insanlar, savaş, açlık, yıkım. İşte Uçurum İnsanları kitabı ben de bu kadar karamsar bir etki bıraktı. Çevremdeki iyi şeyleri gölgede bırakacak kadar bir üzüntü yaşattı bana. Birebir acıyı yaşayan insanları gözlemleyerek, onlar gibi yaşayarak yazılmış bu eseri okumanızı tavsiye ederim.
'Uçurum İnsanları' Jack London'ın büyük bir yazar oluşunun kanıtı. Sadece hissederek değil yaşayarak yazdığı bir eser.
1902 yılında dönemin altın çağını yaşayan Londra'nın, Doğu yakası diye adlandırılan semtinde aç, evsiz, yoksul ve işçi sınıfının arasına onlardan biri gibi karışan yazar, deneyimlerini ve gördüklerini kaleme almış ve kitap 1903 yılında basılmıştır.
Kitapta yazar tek göz odalarda yaşam mücadelesi veren aileler, sokaklarda yaşamaya çalışan ve gece uyumanın yasak olduğu parklarda banklarda sabahlayan evsizler, iş bulacak kadar şanslı olup da ailesine bakmaya çalışan insanların hayatları mücadeleleri anlatıyor. London bu insanların hayatlarını irdeliyor, mahkemelere giderek davaları inceliyor, gazetelerden araştırma yaparak yaşanan insanlık ayıbını, yüksek kesimin ve yerel gazetelerin yokmuş gibi gösterdiği sorunları gözler önüne seriyor.
Jack London'ın 26 yaşında yazdığı bu kitapta beni ağlatan bölümlerden birini paylaşmak istiyorum:
"Size son anlatacağım bu savaşa umutsuzca katılan on yedi yaşındaki Harriet olacak Harriet A. Walker. Bir emaye fabrikasında çalışırken hastalanmış, babası ve kardeşi aç olduğundan hastalığını saklamış ve her gün altı kilometre yürüyerek işine gidip gelmiştir. Ölümüyse on yedi yaşını bitirmeden olmuştur."