Yazılmış en iyi bilimkurgu romanlarından bir tanesi. Distopyanın baş kitaplarından. Yazarın 1953 yıllarında geleceği öngörerek böyle bir eseri ortaya koyması edebiyat alanında büyük bir hazinedir. Kitabın isminin oluşması süreci, yazarın kitabı nelerden ilham alarak yazmaya başladığı kitapta ele alınarak okura da aktarılıyor.
İtfaiyecilerin yangın söndürmek yerine yangın çıkardıkları bir dönemi anlatıyor. Montag işini çok seven bir itfaiyeci. Bir gün Clarisse ile tanışır ve tüm hayatı, düşünceleri değişir. Yakmaya gittikleri bir yerde kitapları için kendini feda eden bir kadının yanması Montag için yeni bir dönüm noktası olur. Üstüne Clarisse'nin ölmesi ile hayatı artık yeni bir yolda şekillenir. Eline yangından kalan bir kitabı alır ve onu saklar. Okur, kitapları saklamaya, zihnine işlemeye devam eder. Çünkü bunlar dünyada son kalan eserlerdir. Yolunun kendi düşüncesinde olan insanlarla kesişmesi sonucu yaşam amacını keşfeder. Teknoloji, ekran bağımlılığı, azalan aile iletişimi, yapay zeka, sadakat, sevgi, bilim ve daha nice konu üzerine şekillenmiş ki kitap anlatamam. Betimlemeler çok iyi işlenmiş, koku duyusuna ağırlık verilmiş. Duyuları ve hisleri çok iyi kullanmış yazar. Okuduğunuza asla pişman olmayacağınız, kitaplığınızda olması gereken bir eser. Kitaba puanım: 10/10
Mustafa Kemal Atatürk, 10 Kasım 1938'de Dolmabahçe Sarayı'nda saat 9'u 5 geçe hayata gözlerini yumdu. Cenazesi 21 Kasım 1938 günü törenle geçici olarak Ankara Etnoğrafya Müzesi'nde toprağa verildi. Naaşı 10 Kasım 1953 yılında Anıtkabir'e nakledildi.
Merhabalar arkadaşlar okuyup bitirdiğim bir eser ile buradayım
Eserimiz Sayın #emineçaykara tarafından sunulan, bir bir kaleme alınan #oktaysinanoğlu nun hayatını, yaptıklarını, başarılarını , fikirlerini , değerleri ve ve ve birebir anlatımı ile oluşturulan, soru cevap şeklinde ilerleyen harikulâde bir eser.
Oktay Sinanoğlu'nun
1950Lerin ikinci yeni denilen ekoluna ait bir binadır.
Ankara'nin sembolü haline gelen bu yapi Atatürk'ün ölümünden
on beş yil sonra bitirildi. 10 Kasim 1953'te Naaşı Etnogratya Muzesinden alınarak muhteşem bir törenle buraya nakledidi.
Bana öyle geliyor ki insanların bu hayattan sonra bir hayat daha olduğuna inanmaları, hep bu pişmanlık duygusundan geliyor. Bu dünyada yanılmışım, ama öbür dünyada yanılma yok, orada mutlu olacağım...