Arap yöneticilerinin ihanetinin belgelendiği savaş!
El-Fetih'in hareketleri neticesinde 5 Haziran 1967'de harekete geçen İsrail güçleri tarihe Altı Gün Savaşları olarak geçen süreçte Mısır, Suriye ve Ürdün'ü yenilgiye uğratmayı başardı. Mısır'dan Gazze ve Sina'yı ele geçirirken, Suriye'nin Golan tepelerini, Batı Şeria'nın tamamını ve Doğu Kudüs'ü işgal ettiler. 1948 Savaşı'nın sonunda, Filistinlilerin toprakları, sus payı olarak Avrupalı sömürgeciler tarafından diğer Arap devletlerine ihsan edilmişti. 67 Savaşı ile İsrail, bu diktatörlerin ellerindeki oyuncaklarını alıvermiş oldu. Artık yeniden Filistinlilere acınabilir, Kudüs Davası güdülebilirdi!
Sadece Arap dünyası değil, bütün dünya şaşkınlık içindeydi. Yahudi dünyası bu başarıya bir türlü inanamıyor, aralarındaki inançsızlar bile Mesih'in askerleri olduğuna kanaat getiriyordu. Aslında en doğru analizi bir gazeteci yapacaktı:
“Bu savaş Arap ordularının yenilgisinden ziyade, bütün Arap yöneticilerinin ihanetinin belgelendiği bir savaş olmuştur!”
Sayfa 139
Emekli Amiral Vedii Bilget, "Girdap" adıyla yayımlanan anılarında, 1960'lı yılların sonlarına doğru geliştirilen bu yeni Soğuk Savaş politikasını şöyle açıklıyordu:
1970, Amerika'ya yeni bakış açıları getiriyordu. General ve Amiraller, Matthew Ridgway, Andrew Jackson Goodpaster, Maxwell Davenport Taylor, Lyman Luis Lemnitzer ve
Sayfa 215Kitabı okudu
ABD'nin o tarihlerdeki isteği olan SSCB ve AET karşıtlığını Müslüman postuna bürünüp Tanrı'nın buyruğu olarak yutturan Necmettin Erbakan'ın Milli Nizam Partisi, komünizme de siyonizme de karşıyız diye ortaya çıkmış ve Komünizm'in odağı olarak Sovyetler'i, Siyonizm'in odağı olarak Avrupa Ekonomik Topluluğu'nu göstermiştir. Sovyetler'i komünist olarak damgalamak doğaldır, çünkü onlar kendilerini komünist olarak nitelendirmektedirler. Ancak Avrupa Topluluğu'na özellikle de 1969-1970'lerde siyonist demek gerçekten büyük bir oyundu. Çünkü 1967'de patlak veren Arap-İsrail Savaşı'nda, Avrupa ülkeleri İsrail'e karşıt Araplardan yana bir tutum takınmışlardı.
Sayfa 209Kitabı okudu
ABD'nin yasa dışı eylemleri hakkında detaylı bilgilere sahip olan İsrail'in, bildiklerini dünya kamuoyuna açıklama tehdidini gerçekleştirmesi faalinde, bu süper güce hem dostları, hem de düşmanları nezdinde büyük zararlar vereceği yadsınamaz… CİA İsrail işbirliğine bir diğer örnek ise, 60'lı yıllardan sonra Ortadoğu'da
Sayfa 108 - Belge YayınlarıKitabı okudu
O günlerde yeni kurulan ve başında Yaser Arafat'ın bulunduğu el-Fetih ile İsrail arasındaki çatışmalar artmaya başlamıştı. Hayatı boyunca silahlı mücadelenin karşısında olan Hüseyni'nin bu yaşlı hali ile yapabileceği pek bir şey de yoktu. El-Fetih'in hareketleri neticesinde 5 Haziran 1967'de harekete geçen İsrail güçleri tarihe Altı Gün Savaşları olarak geçen süreçte Mısır, Suriye ve Ürdün'ü yenilgiye uğratmayı başardı. Mısır'dan Gazze ve Sina'yı ele geçirirken, Suriye'nin Golan Tepelerini, Batı Şeria'nın tamamını ve Doğu Kudüs'ü işgal ettiler. 1948 Savaşı'nın sonunda, Filistinlilerin toprakları, sus payı olarak Avrupalı sömürgeciler tarafından diğer Arap devletlerine ihsan edilmişti. 67 Savaşı ile İsrail, bu diktatörlerin ellerindeki oyuncaklarını alıvermiş oldu. Artık yeniden Filistinlilere acınabilir, Kudüs Davası güdülebilirdi!
(1967 Altı Gün Savaşı'nda İsrail güçleri Kudüs'ü ele geçirdiler)
Sadece Arap dünyası değil, bütün dünya şaşkınlık içindeydi. Yahudi dünyası bu başarıya bir türlü inanamıyor, aralarındaki inançsızlar bile Mesih'in askerleri olduğuna kanaat getiriyordu. Aslında en doğru analizi bir gazeteci yapacaktı:
**Bu savaş Arap ordularının yenilgisinden ziyade, bütün Arap yöneticilerinin ihanetinin belgelendiği bir savaş olmuştur!**
Sayfa 139Kitabı okudu
1973 savaşının, bundan önceki Arap-İsrail savaşlarına nazaran iki mühim özelliği ve farklılığı vardır. Birincisi, Mısır tarafından başlatılan bu savaşın temel amacı, artık daha öncekilerde olduğu gibi, İsrail'in haritadan silinmesi değil, savaşa katılan bütün Arap ülkeleri için, 1967 savaşında kaybedilen ve İsrail'e kaptırılan toprakların geri alınmasıdır. Bu amaç bugüne kadar da devam edeceği için bu savaş, Arap-İsrail meselesinde bir dönüm noktası teşkil etmiş olmaktaydı. İkincisi, 1956 ve 1967 savaşlarına nazaran, 1973 savaşının en büyük farklılığı İsrail'in değil, bu sefer Mısır ve Suriye'nin, yani Arapların bir sürpriz saldırı ile savaşı başlatmasıdır.
Sayfa 310 - Kronik Kitap 7. BaskıKitabı okudu
1948-49 ve 1967 savaşından sonra Filistin mültecilerinin çoğunluğu da, sadece coğrafi yakınlık sebebiyle değil, bir bakıma ikinci bir vatan saydıkları için Ürdün'e sığınmışlardır. Hele 1949'dan sonra yirmi yıla yakın bir süreyle Batı Şeria ile Doğu Kudüs'ün Ürdün'ün elinde ve yönetiminde kalması, Filistin ve Filistinliler ile Ürdün arasında tabiî bir bağın teşekkülünü sağlamıştır. Bundan dolayıdır ki, 1967 savaşı arifesinde toplam 1.300.000 kadar olan Filistin mültecilerinin yaklaşık 700.000'i Ürdün'de yaşamaktaydı. Filistinliler için Ürdün ikinci bir vatan olmuştu. Ayrıca, mülteciler meselesinin en ağır yükünü de Ürdün çekmekteydi.
Sayfa 286 - Kronik Kitap 7. BaskıKitabı okudu