Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.29
68 syf.
8/10 puan verdi
Bu bir inceleme değildir büyük bir beklenti ile okumayın (Tabi bu sözden sonra okumaya devam ederseniz =D)
Git gide şiir sevdam büyüyor tüm kitaplar önümde dağ gibi yığınla dursun ve ben hiç ara vermeden hepsini okuyayım diyorum yazayım, çizeyim hissedeyim ben yazdım ama bunlar sizin duygularınız diyen şairlerimizin haykırdıklarını duyayım istiyorum. İstiyorum ama istemekle olmuyor hiçbir şey evrene mesaj gönderiyorum duy sesimi evrenciğim kitap istiyoruz burada sesimizi 1k dan duyurabilir miyiz sana...
Neyse buraya kadar yazdıklarımı okuyanlardan özür dileyerek, teşekkür ediyorum daha o kadar çok yazabilirim ki kimseyi sıkmak istemiyorum bir gün 1k buluşması yaparsak konuşuruz diyerek konuyu kapatıyorum.
Şimdi hani kitaba yorum dediğinizi duyar gibiyim Şükrü Erbaş'ı bilen biliyor zaten benim yorumuma ihtiyaç var mı bilemedim =) keyifli okumalar diliyorum herkese :)
DEMOKRASİ ÜZERİNE BİR DENEME
Bu kitaba inceleme yazıp yazmamakta tereddütte kaldım. Umarım yazdığıma da pişman olmam. Aslında kitabın içeriğinden çok yazmak istememe rağmen neden tereddütte kaldığım ekseninde bir şeyler karalamak istiyorum.
Bu yazıyı okuyacak çoğunluğun benden, milliyetçi bir tepkisellikle soykırım iddialarını yalanlamamı, kitabı ve yazarı lanetlememi
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Ayrılığın ne kadar zor olduğunu o zaman anlamıştım. Buraları ne kadar çok sevdiğimin farkına o zaman varmıştım. Zaten insanoğlu elinde olan şeyin kıymetini onu kaybetmeden anlayamazdı. Bir şeye sahipken, onun verdiği sarhoşluk anca onu kaybedince geçerdi. O sarhoşluk geçtiğinde mutluluk ve huzur, yerini pişmanlık ve çoğu zamanla gururla bastırılan özleme bırakırdı. Bu durumdaki insanların düştüğü yalnızlık çukurundaki en iyi arkadaşı yine kendisi olur fakat bu arkadaşın içinde yaşadığı süre kendi ömründen eksilecekti. Sürekli yaşanmışlıkları hatırlatıp onları kaybetmiş olmanın büyüttüğü güvensizlik duygusu insanın en güzel duygularını köreltip onların katili olacaktı. Bu duyguları bir daha yaşayabilirdi ama hiçbirini olduğu gibi değil, yarım yamalak bir şekilde yaşayacaktı. Yeni yaşanmışlıklarla o duy-guları hissederken, aynı anda aynı duygudaki geçmiş yaşantılar onu rahat bırakmayacaktı.
Velhasılkelam, kötü anılar kendini unutturup bir ömür boyu karşımıza çıkacak.
AÇLIK
“ Göklerin ve yeryüzünün tanrısı, mutlu bir an için ömrümden bir gün verebilirim! Bir tabak mercimek için tüm ömrümü verebilirim! Yalnızca bir kerecik duy beni!..“
Hayatınızda ne kadar aç kalabildiniz? Günler sürdü mü mesela? Yiyecek tek lokma bir şey bulamadığınız oldu mu?
Kıyafetinizi yahut bedeninizi yemeye çalıştınız mı hiç? Evet diyen yoktur sanırım. Ramazan ayını saymazsak tabi.Bu ayda sa belli bir süre aç kalarak açın halinden anlamaya çalışıyoruz!
İsmi belli olmayan kahramanımız hayatını yazı yazarak sürdürmektedir aslında sürdürememektedir desek daha yerinde olacaktır. Yazı yazmadığı günler aç kaldığı zamanlardır ve bu böyle günlerce sürebilmektedir. Hem aç hem de o kadar gururludur ki kendinden daha yoksul birini görünce bile yardım etmekten kaçınmaz. Bir lokma yiyecek için elindeki her şeyi de satmıştır tabi.
Bu açlık ve sefalet yazarın hayatından izler taşıyormuş bunu öğrenince kitap benim için daha farklı bir biçim aldı.
Açlığın ve yoksulluğun betimlemesi bu kadar güzel anlatılabilirdi.
