"İSTEDİĞİN KADAR SAKSAĞANI VUR VURABİLİRSEN AMA UNUTMA, BÜLBÜLÜ ÖLDÜRMEK GÜNAHTIR."
İkinci okuyuşumda da ilk defa okumuşum gibi heyecanla okudum. Ne zaman okursam okuyum etkisini kaybetmeyecek kitaplardan birisi olduğu kararına vardım.
Öncelikle kitap yalın bir dille yazıldığı için okuması kolay hikaye de merak uyandırıcı, kendine çekiyor. İster istemez elin sürekli kitaba gidiyor okumak için.
Kitabın konusuna gelince tarih vermemişler fakat ufak tefek ipuçlarından aşağı yukarı 1940'larda geçtiğini anlayabiliyoruz. Yaşlı avukat bir babanın daima dürüstlükle yetiştirdiği iki çocuğunun hikayesi. Kızı Jean Louise Finch namı değer Scout'ın gözünden öğreniyoruz tüm olayları. Yaşının küçüklüğüne rağmen büyüklerin dünyasındaki olayları kavraması, akıllı bir yaramaz olması kendini sevdiriyor. Adaleti, eşitliği, özgürlüğü, ayrımcılığı bu kavramlara karşı nasıl bir tutum içerisinde olması gerektiğini yaşayarak, bu olaylarla büyüyerek öğreniyor. Tabii her koşulda yanı başında olan ağabeyi Jem'le birlikte. Bu iki çocuğun hayatta ki en büyük şansları Atticus gibi bir babaya sahip olmaları. Irk çatışmasını, sınıf ayrımını, önyargıları, adaleti, dürüstlüğü yaşatan ve öğreten harika bir kitap, herkesin hayatında bir kere de olsa okuması gereken kitaplardan biri hatta.
Spoiler vermeden yazmak çok zormuş :) Şimdi akıllı yaramaz Scout'un büyüdüğünü görmek için diğer kitaba başlıyorum.
Esina Mavi canımın bircesinin önerisi üzerine okuyacaklarıma aldığım kitabı, "abla mutlaka okumalısın, hemen başlamalısın," sözleri üzerine öne aldım ve iyi ki de almışım. Yazarın kalemiyle ilk buluşmam ve yazım dilini çok sevdim. Kelime oyunlarını seviyor olmamdan kaynaklı mı, mizaha olan sevgimden
