Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Engin Atıcı
Engin Atıcı
@Aten
"Olur şey değil, İlya. Kanepenin üstünde hamur gibi kıvrılıp kalmışsın."
Büro Personeli
4 Mayıs 1995
153 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Distopyayi seven birisi olarak oldukca begendim bu kitabi. Yazarin taaa 90 sene oncesinden kurgulayarak yazdigi seyleri birileri su an film yapsa gişe rekorlari kirar herhalde. İnsanlarin üreme yoluyla degil de, tipki kuluckadan cikar gibi cogaltilmasi, kimin ne olacagina onceden karar verilmesi, bu insanlarin yeteneklerinin ve zeka seviyelerinin onceden belirlenmesi, uykuda ogrenme ve telkin yoluyla sevmeleri ve nefret edip uzak durmalari gereken seylerin ogretilmesi vs su an bile yakin gelecekte tam olmayacak seyler. Yani dusundugunuzde bundan belki bir 50 sene sonra boyle seyler olabilir diyebiliriz. Ama yazarin 90 sene oncesinden, 1930lu yillarda bunlari hayal edip kurgulayip ayrintili bir sekilde tasvir ederek yazmasi muhtesem gercekten. Nasıl bir aklin urunudur bu hayran kalmamak elde degil. Bilim kurgu filmi izler gibi okudum kitabi. 8 gunde bitirdim, ara vermek zorunda kaldigim icin kitaptan aldigim zevk azaldi diyebilirim. Bu kitabi bir oturusta okuyup bitirmek daha iyi olabilir.
Kapagi oldukca ilgi cekiyor, baktiginizda "guzel bir kitap olmali" diye dusunuyorsunuz. Belki de yanlis yapiyorsunuz. Zira ne dusundugunuz bir yana, "kitaplari kapagina gore yargilamanin yanlis oldugu" mesajini barindiyor bu kitap.
1950lerde yazilmis bu kitapta, yazar o donemdeki gelismelerden yola cikarak bir dunya yaratiyor. Tam da varmakta oldugumuz, oldukca yaklastigimiz bir dunya. 2020li yillarda geciyor kitap.
1950li yillarda tvlerin yavas yavas ortaya cikmasiyla insanlarin evlerine kapanip tv izlemelerinin kitap okumanin onune gececegini dusunuyor yazar. Ve hayal gucunu kullanarak itfaiyecilerin yangin sondurmekten ziyade yangin cikarma gorevinin oldugu bir dunya yaratiyor. Okumanin iyice azaldigi bu dunyada itfaiyecilerin gorevi kitaplari yakmak.. Kitaplar gercekten de bu kadar tehlikeli mi?
Kitabin icerigi, vermek istedigi mesaj bir yana, yazar ofisi olmadigi icin kitabini kutuphanede yaziyor. Kitaplara asik bir adam, kitaplarin yok edilmeye calisildigi bir hayal dunyasi yaratiyor hem de kutuphanede yapiyor bunu. Kitabin isim hikayesi de oldukca ilginc. Kitabina isim vermek icin itfaiyeyi arayip "kitap sayfalarinin kac derecede yandigini" soruyor, aldigi cevabi da kitabinin ismi olarak kullaniyor.
Cok begendigim bir kitap oldu. Yazar 70 sene oncesinden tvlerin, pclerin, telefonlarin kitap okumanin onune gececegini, teknolojinin insanlari aptallastiracagini dusunmus. Acaba oyle de olmuyor mu?
1 gunde bitirdim ancak oldukca zorlandim bitirirken. Sirf cok fazla bos zamanim var diye okudum diyebilirim. Kitabin arka kapaginda "belki de bu cocuklar kucuk bir Britanya kuracaklardir" tarzinda bir sey okuyunca daha fazla sey bekledim kitaptan. Yarisina geldigimde hala olaylarin gelismesini bekliyordum. Gereksiz uzatilmis bir kitap bence. Kitabin sonundaki Mina Urgan'in incelemesi gayet hos olmus ancak dedigim gibi benim icin sıkıcı ve gereksiz abartilan bir kitap oldu Sineklerin Tanrısı.
Okur Takip Önerileri
Kitabin arka kapaginda "Simyacı'yı okumak, herkes daha uykudayken şafak vakti uyanıp güneşin doğuşunu izlemeye benziyor." yaziyor. Gercekten de oyle. Bir cobanin seruvenine tanik oluyor, onunla birlikte yolculuk yapiyoruz. Bu yolculuk sirasinda da cok guzel dersler almis oluyoruz. Kitapta alintilanmaya deger, anlam yuklu o kadar cok cumle var ki. Paragraflarla anlatabileceginiz bir duyguyu bazen tek bir cumle ile hissedebiliyorsunuz. Ceviri cok başarılı, akis mukemmel. Kitabin vermek istedigi mesaj dışında farkli seyler de cikarabilirsiniz kendinizce. Cunku buna musaade ediyor kitap. Cok cok begendim.
Olumsuz elestirim de var. Kitap gercekten "yakisikli" diyebilecegimiz bir kitap, kapagi, icerisindeki turuncu renkli sayfalar vs. Ancak sayfalarin cogunlugunda alt ve ust taraflarda gereksiz bosluk birakilmis, bazi sayfalarda bir iki paragraf var gerisi bombos. Bu bos sayfalar degerlendirilse kitap bi 20 sayfa falan kisalirdi muhtemelen.
Yine de 10 puani hak eden bir kitap. Farkli yaslarda izlendiginde farkli etkiler birakan kult filmler vardir, bu kitapta da bu durum soz konusu. Bundan bir 10 sene sonra tekrar okuduğumda cok daha farklı anlamlar cikaririm sanirim.
Yine yolculukta, otobuste vs okunabilecek cerezlik bir kitap. Tolstoy'un "İnsan Neyle Yaşar" kitabindaki gibi bu kitapta da kisa hikayeler yer aliyor. Ancak diger kitapla karsilastirmak gerekirse bu kitabi bitirmek biraz daha uzun surdu benim acimdan. Ustelik sayfa sayisi diger kitaba göre daha az. Bunun sebebi de hem yazi puntolarinin kucuk olmasi hem de betimlemelerin oldukca uzun ve bazen kafa karistirici olmasi.. :) Bazi betimlemeler tasvirler gercekten duruma ya da olaya sizi çekerken, bazi tasvirler gereginden fazla abartili ve uzun olmus. Altini cizdigim ve bana kismen komik gelen bir betimleme var mesela;
"... kız gitti ve gözkapaklarının ardından sönmekte olan ışıklar gibi parlayan sığ gözlerinden daha kayıtsız olan o gevşek yürüyüşüyle geri döndü."
Höh yani :D
Kisa hikayelerden olusan cerezlik bir kitap. Guzel mesajlar iceren kisa hikayeler var icerisinde. Gece yatarken cocuklara masal anlatilir, kitap okunur ya, bu kitap da o tarz kitaplardan. Otobusle, metroyla, tramvayla bir yerden bir yere giderken okuyup bitirebileceginiz bir kitap.
Kitapligimda uzun zamandir duran ancak bir turlu okuyamadigim bir kitapti. Keske daha once okumuş olsaydim diyorum. Taa bes yüzyıl oncesinden gunumuz dogrularini hayal edip bunları kaleme alabilen bir yazar Thomas More. Kendi bulunduğu donemden siyrilip, gelecege dair bir seyler yazabilmis bir yazar. Ayrica Mina Urgan'in kitap ve yazar hakkinda yaptigi incelemeler, Platon'un Devlet'i ile Utopia'yi karsilastirmasi, Utopia'nin gunumuz degerlerine gore degerlendirilmesi gercekten cok muthis olmus.
Kitap her haliyle benim cok hosuma gitti, son sayfadan bir alıntı yaparak kitabin guzelligine tekrar deginmek istiyorum;
"More, guclu onsezileriyle gelecegi görebilen bir düşünürdü. Dusunduklerinin bircogu, bircok ülkede gerçekleştirilmiştir artık. Örneğin calisma saatlerinin kisaltilmasi, kadin erkek esitligi, ilk egitimin parasiz ve zorunlu oluşu, gecinemeyen ciftlerin bosanabilmeleri, saglik islerinin düzenlenmesi, olum cezasinin ya çok seyrek ya da hic uygulanmamasi vb. More'un geçmişte en akildisi gorunen kimi onerileri de, ornegin rahiplerin evlenmesi ya da olmek isteyen agir hastalara yasamlarina son vermeleri icin yardimci olunması, gunumuzde tartisilan konular arasina girmistir.
....
Ve onun nerdeyse bes yüzyıl once istedikleri gerçekleşmezse, kendi yarattigi terimle bir Utopia kalirsa, uygarligin er gec yikilacagi artik anlaşılmaya başlandı bugün."
Rus edebiyatina dair okudugum ilk kitap olma ozelligini gosteriyor Savas ve Baris. Rus edebiyatina ait eserlerdeki karakter coklugundan ve isim karmaşasından genellikle sikayetci olunur. Baslangicta benim icin de durum boyleydi. Kitabi okuyordum ancak okuduğumu kafamda tam oturtamiyordum. Cunku surekli bir karakter tasviri vardi. Ancak sayfalar ilerledikçe karakterler kafamda canlanmaya basladi ve karakterleri tanidikca, huylarini ogrenmeye basladikca kitabin icine cekildigimi farkettim. Saray halkini okurken bir yandan kendimi Kavak Yelleri'ni izliyor gibi buldum, bir yandan toplantilarda, balolarda herkesi goren bir yerden insanları gozlemliyormusum gibi hissettim. Tasvirler o kadar guzel ki, ister istemez kafanizda bir sahne canlaniyor ve olay orgusune kapiliyorsunuz. Ha elestirebilecegim bir nokta varsa o da "savas" konusu olabilir. Savasin yikimi, getirdikleri ve goturdukleri cok guzel anlatilmis ancak savas sahneleri pek başarılı olmamis bence. Hani savas sahnelerini okurken de kendimi bir Game of Thrones izliyor gibi bulmak isterdim açıkçası.
Sonsuz Kitap yayinevinin 2009 basimini okudum ben bu arada. Kitap cep boy. İmla hataları ve yazim yanlislari olsa da ceviri fena degil.
Dilimize yerlesen deyimlerin ne anlama geldigini, cikis olayini, bir nevi tarihini anlatan kisa ve oldukca guzel bir kitap. Sık kullanilan deyimlerin ortaya çıkış hikayesini bilmek insani mutlu ediyor.
