“Umuda kanmayalım çünkü ihanet eder,aşka kanmayalım çünkü yorucudur o,hayata kanmayalım doyurur fakat tatmin etmez ve hatta ölüme kanmayalım çünkü istediğinden fazlasını, beklediğinden azını getirir.”
Bence hem duygusal hem de mantıksal yönüyle bir yaratıcıya temas edilebilir. Duygusal anlamda insanın bir aidiyet ihtiyacı vardır. Ait olacağımız her şeyin yaratıcısı olan bir varlığa inanmak hem de güvenmek insana kendini güvende hissettirir. Mantıksal olarak ise evrende bir yaratıcının varlığının izlerini yarattığı şeylerle görmek mümkündür...
Bir insanın bilinmeyen bir hayatın parçası olduğunu ve ona olan aşkımız sayesinde bu hayata nüfuz edebileceğimizi zannetmek, bir aşkın doğmasında temel unsurdur ve hiç bir şeyin önemsenmemesine yol açar...