Bu güzel eseri ikinci kere bitiriyorum.
Bir genç düşünün, zorunda kalmadığı sürece eli tetiğe gitmeyen ancak beylerden zulüm gören, aç susuz bırakılan köylerin de tek umudu olan ufacık tefecik bir genç.
Bu kitapta Memed'in psikolojik bunalımlarına da değinir büyük usta Yaşar Kemal. Abdi Ağa ölmüştür ancak yerine Kel Hamza gelmiştir ve gelen gideni aratmaktadır. Abdi gitti Hamza geldi, Hamza gitti Hamza geldi. Bunun sonu nereye varacaktır. Memed bir eşkiyanın ömrünün kısa olduğunu ve öleceğini bilir. Peki ne uğruna ölecektir, ne uğruna çabalamıştır, elini kana bulamıştır Memed ama hiçbir faydası olamamıştır ne kendisine ne köylüsüne hatta yeni gelen ağalar daha fazla zulüm etmektedirler.
Yetim büyümüştür İnce Memed, bir Hürü anası vardır arkasında dünyaya bedel. Bir Koca Osman vardır arkasında, şahinim der Memede. Şahin gibi bir yiğittir çünkü İnce Memed, bedeni küçük ama yüreği kocaman.
Bu kitabın ağası da Ali Safa Bey ve Abdinin yerine gelen Hamzadır. Vayvay köylüsünün ata dede toprağının tapusuna türlü Ali Cengiz oyunları ile konmuştur ama köylüleri bir türlü yerinden edemez Ali Safa. Abdinin malına sahip çıkan Hamza da köylünün elinden neyi var neyi yok hepsini alır. Açlıktan yokluktan çocukları ölür ama bir tanesi de ağaya karşı koyamaz. Herkes bir kurtarıcı beklemektedir. Bir yandan zulüm görürler bir yandan da Abdi ağalarını öldürdü diye Memede kin gütmeye başlar köylüler.
Daha fazla yazamıyorum arkadaşlar. 21 tane alıntı paylaşmışım bu kitabı okurken. Az bile yazmışım :)
Bu kitabi okuyun arkadaşlar.
Adana yöresinde doğduysanız birden fazla kere okuyun ve okutun bu kitabı.