Mavi Yeşil
@BenDiyeBiriOlmak
Evet
Ben Bay Mavi;
En büyük tutkumdur, yeşilin güzelliğinde nefes almak.
Mavi gibi sonsuz, Yeşil kadar derin.
~~~ karanlıklar içinde kendini arayan bir yolcu~~
işletme
lisans
izmir
17 Mart
47 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir insanı değerli kılan, kişinin sahip olduğu veya sahip olduğuna inandığı hakikat değil, hakikatı keşfetmek için sarfettiği samimi çabadır.
İnsan topraktan yapılmış üflesen uçacak, kırılgan, çamurdan bir kulübedir; Hayatı bir gölgedir, payı da yeryüzündeki zahmet.
Aydınlanmanın kötüye kullanılması ahlaki duyguyu zayıflatır ve katı dinsizliğe ve anarşiye yol açar. Kültürün kötüye kullanılması ise müsriflik iki yüzlülük gevşeklik UHF ve köleliğe yol açar. 
Okur Takip Önerileri
~~~
Seni bulmuşum sonra
Seni,
Kaburgamın altın parçası
~~~
“Hiç insan kendi ruhuna darılır mı?”
Şu çılgın kafa durdukça çıkmayacaksın içinden,
Seni unutmak ha?
Aklımın kara tahtasından
Silerim de bütün boş anıları,
Bütün kitaplarda yazılan, çizilenleri,
Gençliğimden, öğrenciliğimden kalanları.
Yalnız senin buyruğun kalır.
Beynimin defterinde, yapraklarında,
Ivır zıvır bütün bildiklerimin üstünde.
Adımlarım sana yetişmez…
Hangimizin yanlış bir konuyla ilgilendiği olmamıştı ki?
Değer bilmez bir şeye aşık olmamış kimse var mıdır?
En güzel kabiliyetler, bu yüzden emek ve vakit kaybetmişlerdir
Biz, doğanın zavallı şaşkınları
Dehşet içinde, aklımız karmakarışık,
Ruhumuzun erişemediği düşüncelerle doluyoruz.
Söylesene, neden, niçin bu durum?
Ne yapmamız gerekiyor?
Kendine gel,
yepyeni bir söz söyle de dünya yenilensin!
Sözün öylesine bir söz olmalı ki
Dünya’nın da sınırını aşmalı.
Sınır nedir, ölçü nedir bilmemeleli!
Karıncanın hayatta kalması için olmazsa olmaz koşul, işini yapmaktan geçer. İnsanlar içinse var olma şartı, öğretmektir.
Seviyorum seni
Ekmeği tuza banıp yer gibi
Bazen mısralar yetişirdi imdadımıza
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.
Herkesin bir tek dünyası vardır, o da kendisi…
… kaç milyar defa tekrar edilmesine rağmen canlılığını kaybetmeyen seni seviyorum kelimesi…
… nasıl muhtaç olduğumuz havayı istemem demeye, mekan içinde bir yer işgal etmekten vazgeçmeye kuvvetimiz yoksa, bize verilen aşkı almamaya da gücümüz yoktur.
Garip bir bekleyiştir hayat
… Halbuki insan yalnız esas meseleleri halletmek için kafasını yormalı ve teferruat kendiliğinden iyi bir şekilde halledilmelidir. Hatta mantık olsa böyle olur. Acaba dünyada benim kadar manasız şeyler düşünen var mıdır? Bir de utanmadan akıllı geçiniyoruz!