Beyza Ünsal
@Beyza28_06
Ankara
417 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bazı insanlar bir kitaptır, bazıları ise bir sayfa ...
"Hiç geçmeyen, hiç unutulmayan şeyler de var, beyefendi!
Ölünceye kadar insanın sırtından atamayacağı şeyler de var..."
İyiyim.
Yine de biri çıkıp nasılsın dese alışkanlıkla iyiyim diyeceğim. Kederli olduğum da söylenemez zaten. Buna sebep de yok çünkü. Ne taze bir ölüye sahibim, ne felaket geçirenlerim var. Dedim ya oturuyorum öylece. İyi ki kalbimi tanıyanlar yok. Ağırlıksız duran bedenimi küçümseyeceklerdi. Sonra da birbirlerine dürterek, ya da ilerideki arkadaşlarına göz işareti vererek beni gösterecekler, "kalbini yok etmişin haline bakın, hınzır pek de pratik, belli etmiyor hiç" diyeceklerdi. Ama iyi ki yoklar.
Okur Takip Önerileri
Bazen kendine söz verirsin,
Kanatlarım çıksın güneşe gideceğim,
yanacağım dersin.
Bizim kaderimiz mühürlü oğlum mühürlü. Bu gün mutluluktan müebbet yesek, yarın af çıkar.
"Neyi bekleyeceğiz, Zeze?"
"Gökyüzünden güzel bir bulutun geçmesini."
Çay önemli tabi .)
"Dünya mı yıkılsın yoksa bir bardak çay mı içersin?" deseler...
"Ben çayımı içtikten sonra dünyanın canı cehenneme" derdim.
Kendimi herhangi bir yere ait hissetmiyorum. Ne bir şehre, ne bir ülkeye, ne de dünyaya. Yeryüzüne susmaya gelenler sınıfındanım.
Gururumdan değil. Kendime olan saygımdan gidiyorum.
Insan bazen gider.
Sevse gider.
Severek giden insan,
çok şey gizler kalbinde
Ama susar ve gider gizledikleriyle.
Sayfa 23Kitabı okudu
GÜNCEDEN
"Sabah olmayan bir sabaha uyandım. Sabah olsaydı bilirdim. Doğan güneşin bana bir faydası yoktu. Çocukluğumun en güzel günlerini alıp gecelerle dolu bir hayatın başlangıcı oldu o gün. Minik parmaklarım gözlerimden âdeta fışkıran ruh nehirlerimi durdurmaya yetmiyordu.
Defalarca tüm çığlıklarıma rağmen ayaklandım ve ayaklarımın ise yaramamasını istedim. Çığlıklarımın nedeni her denemede yere çakıldıgıma şahit olmaktı. Bir bacağım beni terk etmişti sanki. Oradaydı ama sadece öyle duruyordu..."
Sayfa 31 - Dokuz Yayınları
Derler ki; müzik güzelse, verdiği tat bütün duygulara ayak uydurur.
"Söylenecek çok şey vardı ama söylememeye karar verdim."
Onun da çok üstüne varmıştım, herkese yaptığım gibi. Benim de hiç kimseyle olmak istemediğim anlar yok muydu? İçimden ona hak verdim; kendime yükledim suçu her zaman olduğu gibi.
Dünyada bana hiçbir şey, tabiattan melül
bir insanın zorla gülmeye çalışması kadar acı gelmemiştir.
“Kuş, avcısına kendi ayağıyla gider derler. Doğru ve bunu kabul ederim: Ama bu meselede avcı kim, kuş kim? Sorulması gereken soru budur beyler!”
Sayfa 25
