"... insan kendini kandırır ve gönülsüzce gerçek ve içten bir tutkunun, ruhunu endişelendirdiğine inanır;ruhani hayallerinde canlı ve elle tutulur bir şeyler olduğuna gönülsüzce inanır! Bu öyle bir kandırmacadır ki, bitip tükenmek bilmeyen bütün mutluluğuyla, işkence eden tüm kederiyle, kahramanımızın göğsüne doluveren aşk gibidir örneğin... Ona bakar bakmaz ikna olursunuz!.. "