Bütün bu düşüncelerim, bir yıla yaklaşan sürenin sonunda vardığım çıkış yolu yalnız ve yalnız edebiyat. Sevdiğim kitapları yeniden okumak, sözcükler, dünyayı sözcüklere çevirerek algılamak.
Saramago’nun bu eseri toplumsal düzenin ve insanlığın içinde taşıdığı karanlık yanları ortaya seriyor. “Bakabiliyorsan gör. Görebiliyorsan, gözle.” cümlesi ile başlıyor anlatı. Bakmak, görmek için yeterli midir sizce?İnsanlığımız,hayatımızı,dünyamızı ve ne kadar ahlaklı olduğumuzu sorgulatıyor bu kitap bizlere.Ayrıca neden bir kişi dışında herkes kör oluyor?Neden beyaz körlük?Eğer ışık yoksa karanlık vardır.Tüm bu soruları iyi-kötü,bilinçaltına sakladığımız tüm kavramları /ilkel dürtüleri düşündüren ve açıkça bizlere gösteren harika sürükleyicikte bir kitap.
Kitabın anlatımı o kadar etkileyici ki bazı olayları o kadar derinden hissediyor adeta siz yaşıyormuşsunuz hissi bırakıyor.Açıkçası hastanedeki çoğu olayda bazen tiksindim bazen “artık hadi vur dediğim”yerler oldu.Okurken bazen canınız yanacak bazen ruhunuz daralacak ama mutlaka mutlaka okuyun.
KörlükJosé Saramago · Kırmızı Kedi · 2022103,7bin okunma
"Tabarin'de bulduğun bir orospuydum senin için, yalnızca o kadar -ödemiştin, evet ödeme yapmıştın bana! Senin tarafından unutulmuş olmak yeterli değildi, bir de aşağılanmak zorundaydım."