Tavana asılmış,birçok değişik parçadan oluşmuş oyuncaklar vardır, her bir parça başka bir parçaya dokunarak bir rüzgar yaratır ve oyuncak dönüp durur. O parçalardan birini çıkardığınızda bütün rüzgarı kesersiniz.Oyuncak kımıltısız kalır.
Kendi içindeki gürültülü bir sessizlikten,hiç dolmayan boşluktan kaçmaya çalışan biri nasıl durabilir, kurtulması gerekenin kendi yarası olduğunu bilmeyen biri nerede durması gerektiğini nasıl bilir ?
Güya bütün insanlık yalanı,dolanı ortadan kovarak adalet ve hakikati en saygın makama geçirmek için uğraşıyor. Maazallah böyle bir felaket gerçekleşirse hep siyasetler,ticaretler,işlemler durur.Bütün dünya altüst olur.En akıllılarımız her gün aldanıyorlar. en akılsızlarımız her gün aldatıyorlar. Hepimiz daima aldanıyoruz, fakat fırsat düştükçe aldatıyoruz.Bu suretle geçim dengesini biraz düzeltebiliyoruz...Aldanıp da aldatamayanlar... işte aç kalan güruh bu zavallılardır.
Bazen merak ediyorum acaba kimi anılarım gerçekten benim miydi,yoksa bilinçsizce kahramanı olduğum ve kendileri orada bulunmuş kişiler bana anlattıkları için sonradan öğrendiğim hakkında başkalarının anıları mıydı