Gittin de gülâ bülbüle bilsen neler oldu
Mecnun û Kerem'den bile halim beter oldu
Şekvâ ile içsem de senin zehrini dilber
Dil teşne kalıp zehrine lâl û şeker oldu
Bir gülmeyi tahrim ederek dideme dünya
Hatta kaderim kef'le yazıldı keder oldu
Pervanelerin nâlesi tutmuş da cihanı
Şem'in görecek vaslını bîgâneler oldu
Kânûnu budur Aşkın ey âşık kim ezelden
Can üflenen adem beri kim bahtever oldu
İsrafı haramdır sözün ey fani tamam et
Si'rim sana kurbansa da şair heder oldu
Susuz,soğuk dudaklardan döküldü birkaç hece.
Bak, gökyüzü berrak,yağmur var ve ıslandım.
Her dervişin dimağında yer eden bir bilmece.
Yıl 57,yer Nedim divanında bir gece.
Huzurlu bir ses yükseliyor Sıla-i Rahim’den.
Ölmenin tam zamanı hazır hava güzelken.
Çeşminden dökülmüş doğarken kıvırcık saçların,
Bir ezanla fısıldanmış en güzel isim ; ADIN.
Çok uzun gözlerinde gölgelendi özgürlüğüm
Uzun bir suskunluğu konuştuk sessizce
Yitik sularında gezdik bendi yıkık bir geçmişin
Yandı dilimiz düne aklımız güne değidikçe
Dudak uçlarında boğuk gecelerin çığlık izi
Sarmaya çalıştık onur yaralarımızı kendimizce
Ağladı mı ne, gözlerinde bir ara
Gözleri kadar iri göller birikti gizlice
Süzülüp sonra dalgınlığından usulca
İndi bir kent meydanına o göller ince ince
Utandım varlığımdan, sanki gizlisine
İzinsiz girmişim gibi gizlice
Döndük duygu bulutlkarını bırakıp bir masada
Düşsüz devinimsiz bir uyumsuz gerçeğe
Çok uzun bir suskunluğu, buruksu
Anlayıp konuştuk sessizce...
Eflatun esintiler içinde titredi incecik
Aynı içten kokuyla iki ayrı erguvan.
Birisi bir küçük evin içedönük bahçesinde
Süsledi sevgisini iki pembe avucun
Öbürü bir mezar başında öksüz
Döktü rengini sessizce.
Aşk için yeryüzünde uzaktan ötesi yok
En uzun gecelere şafaktan ötesi yok
Yaklaşanlar Tanrıya o gerçek âşıklardır
Nehirlerce denize varmaktan ötesi yok
Taş bir duvardır her gün dikilen karşımıza
En ulu ağaçlara yapraktan ötesi yok
El verir bunca keder, yeter bunca acı
Tutuşmuş bir dal için ocaktan ötesi yok
Ne çıkar bu som ateş isterse hiç sönmesin
Yanan için çöllerde sıcaktan ötesi yok
Elbette ömür biter can gider ey sevgili
Aşkı sende bulana topraktan ötesi yok