Ne var ki kendimi anlatan yerlerimin çoktan sakatlanmış olduğu gerçeğini de değiştirmedi bu. Bir dinleyenim olsa da içimi anlatmaya mezun değilim artık. Sadece nasıl anlatılacağını değil ne anlatılacağını da unutmuşum sanki. Tarif etmek güç ama öyle bir his işte. Sözcükler geçmişimin tabutuna sıkışmış bugünümü itlaf etmeye çalışıyor gibi şimdi
İçinde bulunduğumuz durumu yüceltmek suretiyle, sıkıcı hayatlarımızın katlanılır olduğuna inanmamız, bizi kati intiharlardan uzak tutmak için olmadık oyunlar geliştiren aklımızın icat ettiği zekice bir çözüm değil midir zaten ?
İnsanlarda hayranlık duyduğumuz şeyler, kibarlık ve cömertlik, açık kalplilik dürüstlük, anlayış ve duygudaşlık gibi nitelikler, aynı zamanda sistemimizdeki arızanın da ayrılmaz parçaları. Nefret ettiğimiz özellikler kurnazlık, hırs açgözlülük, gaddarlık, bencillik ve menfaatçilik ise başarının anahtarlarıdır. İnsanoğlu ilkinin kalitesine hayranlık duyarken, ikincisinin meyvelerine bayılıyor.
Okur Takip Önerileri
"Zaman her şeyin ilacıdır, bu da geçer. İnsanlar unutacaktır" falan demek kolaydır, ancak işin içindeyseniz,zaman bir türlü geçmez, insanlar bir türlü unutmaz ve siz kendinizi hiç değişmeyen bir şeyin ortasında bulursunuz.
İnsan istediği kadar şüphe etsin, yıkıp geçsin, her şeyden bütün bağlarını koparsın, hiçbir şüphenin yok edemeyeceği vazgeçilmez bir şey vardır.
İnsanın aklına inanma ihtiyacı
