Sabahları uyanıp parıldayan güneşi gördüğümde,"Al işte,yine cenneti andıran bir gün ve yine insanlar bunu mahvedecekler."diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Öfkeyle bağıran on iki ses vardı,hepsi aynıydı.Artık domuzların yüzlerine ne olduğu belliydi.Dışarıdaki hayvanlar insanlara bakıyorlardı ama hangisinin domuz hangisinin insan olduğunu söylemek mümkün değildi.