Yalnızca doğanın cömertliğinden yararlandıkları zaman insanlar, doğayı tanıma, onun niteliğini, kötücül yanını öğrenme gereğini duymazlar. Bu dönemde doğa düşünülen ve düşünüldüğü için varolan yüce, saf aşka ve mutluluğa benzer bir özün eseri yada kendisi sanılırdı.
Sayfa 16